Μισθολόγιο – Αποδοχές δημοσίων υπαλλήλων – Συνυπολογισμός ειδικής αποζημίωσης ΔΙ.Β.Ε.Ε.Τ.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Στους προερχόμενους από το τέως Ταμείο Αρωγής και Υγείας Οικονομικών Υπαλλήλων (Τ.Α.Υ.Ο.Υ.) υπαλλήλους, οι οποίοι υπηρετούν σήμερα στο Τ.Ε.Α.Δ.Υ. (ήδη Ε.Τ.Ε.Α.), και ελάμβαναν την αποζημίωση των ΔΙ.Β.Ε.Ε.Τ. μέχρι και την 31-10-2011, θα πρέπει, σύμφωνα με τα όσα γίνονται δεκτά παραπάνω και κατά την ορθή ερμηνεία των διατάξεων των άρθρων 29 και 30 του Ν. 4024/2011, να συνυπολογιστεί στις αποδοχές τους της 31-10-2011 και η ανωτέρω αποζημίωση, επειδή αυτή δεν εξαιρείται ρητά από το Ν.4024/2011 και επιβάρυνε τον Κρατικό Προϋπολογισμό.

Η Απόφαση 873/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά διορθωτικής πράξης προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2020, αρχικού ύψους €25.022,93, η οποία εκδόθηκε από τη Δ.Ο.Υ. Βέροιας. Ο έλεγχος είχε προσδιορίσει το εισόδημα του προσφεύγοντα, λιανέμπορου ειδών παντοπωλείου, με την έμμεση τεχνική Ανάλυσης Ρευστότητας, καταλογίζοντας αρχικά μη δηλωθέν εισόδημα €50.551,36. Η Δ.Ε.Δ. έκανε δεκτό τον ισχυρισμό του φορολογούμενου να συνυπολογιστεί ως πηγή κεφαλαίων η μείωση εισπρακτέου λογαριασμού Φ.Π.Α. ύψους €3.861,45, μειώνοντας έτσι την αδικαιολόγητη διαφορά ρευστότητας. Απέρριψε, ωστόσο, τον ισχυρισμό του για συμψηφισμό ζημιών προηγούμενων ετών, καθώς η φορολογητέα ύλη θεωρήθηκε εισόδημα άγνωστης πηγής. Μετά τη μερική αποδοχή, το τελικό φορολογητέο εισόδημα διαμορφώθηκε σε €47.653,24, με τελική συνολική οφειλή €23.618,50.

Η απόφαση (Αριθμός 721/02-05-2025) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά διορθωτικής πράξης προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμου για το φορολογικό έτος 2021, συνολικού ύψους €86.224,64. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την καταλογιζόμενη προσαύξηση περιουσίας ύψους €174.191,80 και την εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής ανάλυσης ρευστότητας. Η Φορολογική Διοίκηση διαπίστωσε ότι το δηλούμενο μηδενικό εισόδημα του προσφεύγοντα δεν κάλυπτε τις προσωπικές δαπάνες διαβίωσης, δικαιολογώντας έτσι την εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής. Οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντα περί γνωστής προέλευσης των πιστώσεων (από εταιρείες ή τρίτους) και περί εσφαλμένου υπολογισμού διαθεσίμων μετρητών, απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι και αναπόδεικτοι.

Φορολογία εισοδήματος: Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την προσβαλλομένη απόφαση, ο αναιρεσίβλητος, δικαστικός λειτουργός, σε συμπληρωματική δήλωση φορολογίας εισοδήματος οικονομικού έτους 1989 περιέλαβε ως εισόδημα μισθωτών υπηρεσιών ποσό 2.079.730 δραχμών το οποίο κατεβλήθη σ' αυτόν από το Δημόσιο το έτος 1988 ως διαφορά μεταξύ μισθολογίου δικαστικών λειτουργών και μισθολογίου καθηγητών Α.Ε.Ι. των ετών 1985 και 1986 δυνάμει δικαστικής αποφάσεως, επιφύλαξη δε, την οποία διετύπωσε στην δήλωσή του, περί μη υπαγωγής σε φόρο εισοδήματος του ποσού αυτού διότι τούτο αποτελούσε επιδικασθείσα αποζημίωση κατά το άρθρο 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικος, απερρίφθη με την ένδικη πράξη. Με την προσβαλλόμενη απόφαση κρίθηκε κατ' επικύρωση της πρωτοδίκου ότι το εν λόγω ποσό είχε χαρακτήρα αποζημιώσεως κατά το άρθρο 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικος, ήτοι ποσού καταβληθέντος για την αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη ο αναιρεσίβλητος τα έτη 1985 και 1986 συνεπεία παρανόμου συμπεριφοράς οργάνων του Δημοσίου. Η κρίση, όμως, αυτή του διοικητικού εφετείου δεν είναι νομίμως αιτιολογημένη διότι, κατά τα εκτεθέντα στην προηγούμενη σκέψη, το ως άνω ποσό, ανεξαρτήτως αν επιδικάσθηκε στον αναιρεσίβλητο ως αποζημίωση κατά το άρθρο 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικος, αποτελεί εισόδημα μισθωτών υπηρεσιών υποκείμενο σε φόρο εισοδήματος κατά τις ειδικές περί τούτου διατάξεως ...Για τον λόγο αυτό, βασίμως προβαλλόμενο, πρέπει να γίνει δεκτή η υπό κρίση αίτηση και να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, η δε υπόθεση, χρήζουσα διευκρινίσεως κατά το πραγματικό, πρέπει να παραπεμφθεί στο ίδιο δικαστήριο για νέα κρίση.

Η απόφαση 785/08-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2018, η οποία προσδιόρισε συνολικό ποσό φόρου προς καταβολή ύψους 122.857,33€. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε εσφαλμένο συνυπολογισμό τόκων επαγγελματικού δανείου στον πίνακα ανάλωσης κεφαλαίου προηγούμενων ετών, ισχυρισμός που κρίθηκε βάσιμος. Ωστόσο, απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί του περί μη συνυπολογισμού εισοδήματος από περαιώσεις και ποσών δανείων (στεγαστικού και κεφαλαίου κίνησης) για κάλυψη τεκμηρίων, καθώς δεν αποδείχθηκαν ή δεν αποτελούσαν πραγματικό εισόδημα για ανάλωση. Παρά τη μερική αποδοχή, η απόφαση δεν τροποποίησε την προσβαλλόμενη πράξη, με την οριστική φορολογική υποχρέωση να παραμένει στο αρχικό ποσό των 122.857,33€.

ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ: Η κρίση όμως αυτή της προσβαλλόμενης απόφασης δεν είναι νομίμως αιτιολογημένη, γιατί, κατά τα εκτιθέμενα στην προηγούμενη σκέψη, το εν λόγω ποσό, που καταβλήθηκε στην αναιρεσίβλητη με βάση δικαστικές αποφάσεις, ανεξαρτήτως αν τούτο επιδικάστηκε σε αυτήν ως αποζημίωση του άρθρου 105 του Εισ. Ν.Α.Κ., δεν φέρει πράγματι χαρακτήρα αποζημιώσεως προς ανόρθωση επελθούσας ζημίας, δηλαδή αποζημιώσεως μη αποτελούσης εισόδημα και, ως εκ τούτου, μη υποκείμενης σε φόρο εισοδήματος, αλλ' αποτελεί εισόδημα ΣΤ' πηγής υποκείμενο σε φόρο εισοδήματος κατά τις ειδικές περί τούτου διατάξεις. Για το λόγο αυτό, που βάσιμα προβάλλεται με την κρινόμενη αίτηση, η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αναιρετέα, παρέλκει δε η εξέταση των λοιπών λόγων αναιρέσεως. Κατόπιν αυτών, η υπόθεση, που χρειάζεται διευκρίνιση κατά το πραγματικό, πρέπει να παραπεμφθεί στο ίδιο δικαστήριο για νέα κρίση κατ' ουσίαν.

Οι προσφέυγοντες σε αυτή τη δικαστική απόφαση ζητούν την ακύρωση της διακήρυξης της αναθέτουσας αρχής για την προμήθεια εξειδικευμένου ακτινολογικού εξοπλισμού. Το αντικείμενο της σύμβασης αφορά την προμήθεια υψηλής τεχνολογίας μηχανημάτων ακτινολογίας, εστιάζοντας σε τεχνικές προδιαγραφές όπως η ακτινοπροστασία, η ευελιξία κίνησης, η ποιότητα της εικόνας και η λειτουργία σε πραγματικό χρόνο. Οι προσφέυγοντες υποστηρίζουν ότι οι τεχνικές προδιαγραφές είναι περιοριστικές, ευνοούν συγκεκριμένους κατασκευαστές και αντίκεινται στις αρχές του ανταγωνισμού.

Η απόφαση 1228/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά της άρνησης της ΔΟΥ Κομοτηνής να προβεί σε εκκαθάριση τροποποιητικής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος του φορολογικού έτους 2018. Ο προσφεύγων ζητούσε τη μεταφορά ποσού €97.228,00, που αφορούσε αποζημίωση λόγω διάλυσης αλιευτικού σκάφους, από τον κωδικό 659 (εισόδημα φορολογούμενο με ειδικό τρόπο) στον κωδικό 781 (ποσά που δεν αποτελούν εισόδημα), υποστηρίζοντας ότι δεν υπάγεται σε εισφορά αλληλεγγύης. Η ΔΕΔ επικύρωσε την απάντηση της ΔΟΥ, κρίνοντας ότι, σύμφωνα με τον ν.27/1975 και την Εγκύκλιο Ε2023/2020, η ενίσχυση αυτή συνιστά εισόδημα φορολογούμενο με ειδικό τρόπο, το οποίο εξαντλεί την υποχρέωση φόρου, πλην όμως υπόκειται στην ειδική εισφορά αλληλεγγύης του άρθρου 43Α του ν. 4172/2013.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου για το φορολογικό έτος 2024, η οποία κατέληξε σε κύριο φόρο ύψους 177,55 €. Ο προσφεύγων, ο οποίος έλαβε ειδικό επίδομα βιβλιοθήκης 1.800,00 € από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, ισχυρίστηκε ότι αυτό το επίδομα αποτελεί αποζημίωση και δεν πρέπει να φορολογείται ως εισόδημα από μισθωτή εργασία, επικαλούμενος σχετική απόφαση του ΣτΕ. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό, εξηγώντας ότι, σύμφωνα με τα άρθρα 12 και 15 του Ν.4172/2013 και οδηγίες της ΑΑΔΕ (ΔΕΑΦ–68544/13-06-2025), το ειδικό επίδομα βιβλιοθήκης (άρθρο 32 παρ. 2 Ν.5045/2023) συγκαταλέγεται στις τακτικές μηνιαίες αποδοχές και φορολογείται ως εισόδημα μισθωτών, καθότι δεν προβλέπεται ρητή εξαίρεση ή απαλλαγή από τον νόμο. Συνεπώς, η αρχική πράξη διοικητικού προσδιορισμού φόρου επικυρώθηκε.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Ο προσφεύγων, κάτοικος Ελλάδας, απέκτησε εισόδημα από μισθωτή εργασία στη Νορβηγία ύψους 16.207,03€ και είχε καταβάλει φόρο αλλοδαπής 4.051,63€. Ισχυριζόταν ότι η φορολογική αρχή λανθασμένα δεν έλαβε υπόψη το σύνολο του φόρου αυτού προς έκπτωση. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό, καθώς, σύμφωνα με το Άρθρο 9 του Ν.4172/2013, η μείωση του φόρου λόγω φόρου αλλοδαπής δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό του φόρου που αναλογεί για το συγκεκριμένο εισόδημα στην Ελλάδα. Υπολογίστηκε ότι ο φόρος που αναλογεί για το εισόδημα της Νορβηγίας στην Ελλάδα ανερχόταν σε 1.988,43€, με αποτέλεσμα το τελικό χρεωστικό ποσό να παραμείνει στα 1.250,22€.