Η απόφαση 762 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2022. Ο έλεγχος του 2ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης είχε καταλογίσει διαφορά φόρου και πρόστιμο ύψους 42.509,39€, καθώς απέρριψε την ανάλωση κεφαλαίου 108.630,29€ που επικαλέστηκε ο προσφεύγων για την κάλυψη τεκμηρίου αγοράς ακινήτου. Η φορολογική αρχή, μη αποδεχόμενη τον πίνακα ανάλωσης, προσδιόρισε το φορολογητέο εισόδημα με βάση τον εναλλακτικό τρόπο ελάχιστης φορολογίας (τεκμήρια) στο ύψος των 85.676,46€. Η ΔΕΔ, αφού συνέταξε δικούς της πίνακες ανάλωσης κεφαλαίου προηγούμενων ετών (2003-2021), διαπίστωσε ότι υπήρχε διαθέσιμο υπόλοιπο κεφαλαίου ύψους 110.547,23€. Ως εκ τούτου, έκρινε ότι ο προσφεύγων ορθά χρησιμοποίησε το ποσό των 108.630,29€, αποδεχόμενη τον ισχυρισμό του και ακυρώνοντας τη φορολογική επιβάρυνση που προέκυψε από τα τεκμήρια. Το τελικό φορολογητέο εισόδημα παρέμεινε το δηλωθέν (2.859,22€).

Η Απόφαση 1107 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά διορθωτικών πράξεων φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, οι οποίες επιβλήθηκαν από τη ΔΟΥ Έδεσσας λόγω μη αιτιολογημένων τραπεζικών πιστώσεων (προσαύξηση περιουσίας). Η προσφεύγουσα επικαλέστηκε επανακαταθέσεις ποσών, ανάλωση διαθεσίμου εισοδήματος προηγουμένων ετών και διευκόλυνση φιλικών προσώπων. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς ανάλωσης κεφαλαίου και διευκολύνσεων. Ωστόσο, αποδέχθηκε ορισμένους ισχυρισμούς περί δικαιολογημένων πιστώσεων (επιστροφή φόρου, εξόφληση επιταγών και μία επανακατάθεση λάθους). Κατόπιν της απόφασης, το συνολικό ποσό προσαύξησης περιουσίας μειώθηκε από 90.966,59€ σε 86.966,59€ για το 2018 και από 40.022,01€ σε 37.212,34€ για το 2019, οδηγώντας σε τροποποίηση των προσβαλλόμενων πράξεων.

Η Απόφαση 146 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023 της ΔΟΥ Καλαμάτας. Η προσφεύγουσα ζητούσε την τροποποίηση της δήλωσης εισοδήματος με την εκ νέου αποδοχή ποσού ανάλωσης κεφαλαίου ύψους 25.000 ευρώ (για την ίδια και τον σύζυγό της), το οποίο είχε διαγραφεί από την αρμόδια ΔΟΥ. Η ΔΕΔ διαπίστωσε, βάσει σχετικού πίνακα ανάλυσης κεφαλαίου, ότι δεν υφίστατο διαθέσιμο προς ανάλωση κεφάλαιο προηγούμενων ετών για την κάλυψη των τεκμηρίων. Ακόμη και μετά τη συμπερίληψη εισοδημάτων από αγροτική δραστηριότητα, όπως ζητήθηκε από την προσφεύγουσα, δεν προέκυπτε επαρκές κεφάλαιο. Συνεπώς, η αρχική φορολογική υποχρέωση των 4.675,63 ευρώ για το φορολογικό έτος 2023 παραμένει οριστική.

Η απόφαση 620/2025 αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2020. Ο αρχικός έλεγχος, εφαρμόζοντας την έμμεση μέθοδο ανάλυσης ρευστότητας, είχε προσδιορίσει αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη ύψους 53.437,31€. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ο έλεγχος είχε λάβει υπόψη εις διπλούν δαπάνες. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκανε μερικώς δεκτό τον ισχυρισμό διαπιστώνοντας διπλοκαταχώρηση δαπανών ύψους 31.308,14€, μειώνοντας έτσι την αποκρυβείσα ύλη σε 22.129,17€. Ο ισχυρισμός περί κάλυψης μέσω ανάλωσης κεφαλαίου προηγούμενων ετών απορρίφθηκε. Ως αποτέλεσμα της μερικής αποδοχής, το καταλογιζόμενο ποσό μειώθηκε από 1.135,21€ σε 413,80€.

Η απόφαση της ΔΕΔ αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η προσφεύγουσα, ιατρός, αμφισβήτησε την καταλόγιση μη εκπιπτόμενων δαπανών και μη αιτιολογημένων πιστώσεων τραπεζικών λογαριασμών. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό περί ανάλωσης κεφαλαίου προηγουμένων ετών λόγω μη συνεχόμενης κάλυψης ετών. Ωστόσο, έκανε δεκτό μεγάλο μέρος των πιστώσεων, καθώς αποδείχθηκε ότι προέρχονταν από μεταφορές μεταξύ κοινών ή προσωπικών λογαριασμών με τον αδερφό της, είσπραξη από το Διαβαλκανικό Κέντρο, επιστροφή ασφαλιστικού συμβολαίου, και εκφορτίσεις prepaid καρτών. Συνολικά, έγιναν αποδεκτές πιστώσεις ύψους €26.885,70 (2018) και €29.316,53 (2019), οδηγώντας σε τροποποίηση (μείωση) του αρχικού καταλογισθέντος φόρου και των προστίμων.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο προσφεύγων ζήτησε ακύρωση λόγω λανθασμένου χαρακτηρισμού ποσών ως προσαύξηση περιουσίας και ως παροχή σε είδος. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό του περί ανάλωσης κεφαλαίου προηγούμενων ετών, διατηρώντας την καταλογιζόμενη προσαύξηση περιουσίας (51.600€ για το 2018 και 21.000€ για το 2019). Ωστόσο, έγινε δεκτό ότι τα καταλογισθέντα ποσά ως παροχή σε είδος (10.000€ για το 2018 και 5.753,54€ για το 2019) ήταν διανεμημένα κέρδη και επιστροφή προσωπικής πιστωτικής κάρτας αντίστοιχα, μειώνοντας το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό.

Η απόφαση (187/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) εξετάζει ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και εισοδήματος για τις φορολογικές περιόδους 2018 και 2019. Η ΔΕΔ αποδέχεται εν μέρει την προσφυγή. Συγκεκριμένα, κρίνει ως δικαιολογημένες μία κατάθεση μετρητών ύψους 9.950 € (λόγω ανάλωσης κεφαλαίου) και μικρότερα αναιτιολόγητα ποσά, μειώνοντας έτσι το συνολικό ποσό των αδιευκρίνιστων τραπεζικών καταθέσεων. Αυτή η τροποποίηση οδηγεί σε χαμηλότερο καταλογισμό φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα έτη 2018 και 2019. Ωστόσο, η ΔΕΔ επικυρώνει τις πράξεις ΦΠΑ, κρίνοντας ότι οι δαπάνες από συναλλαγές με τον συγκεκριμένο εκδότη δεν ήταν νόμιμα τεκμηριωμένες, με συνέπεια την απόρριψη του σχετικού δικαιώματος έκπτωσης από τον ΦΠΑ.

Η απόφαση 621/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα έτη 2020 και 2021. Ο έλεγχος είχε εφαρμόσει έμμεση τεχνική ανάλυσης ρευστότητας (άρθρ. 27 ν.4987/2022). Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε διπλή προσμέτρηση δαπανών στον πίνακα ρευστότητας, με αποτέλεσμα την εσφαλμένη εύρεση αποκρυβείσας φορολογητέας ύλης. Η ΔΕΔ έκανε μερικά δεκτό τον ισχυρισμό αυτό και μείωσε την αποκρυβείσα ύλη από €53.437,31 σε €22.129,17 (2020) και από €67.489,40 σε €29.912,66 (2021). Ο ισχυρισμός της για κάλυψη της διαφοράς μέσω ανάλωσης κεφαλαίου προηγούμενων ετών απορρίφθηκε ως αβάσιμος, καθώς ο σχετικός πίνακας δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις περί αποδεδειγμένων πραγματικών δαπανών.

Η απόφαση 80/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος του ΚΕΦΟΜΕΠ για το φορολογικό έτος 2019. Ο προσφεύγων είχε καταλογιστεί με διαφορά φόρου λόγω μη δηλωθέντος εισοδήματος από επιχειρηματική δραστηριότητα, καθώς και λόγω προσαύξησης περιουσίας, συμπεριλαμβανομένου ποσού €70.000 για αγορά ακινήτων με μετρητά (Κωδ. 735). Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς περί επανακαταθέσεων παλαιότερων ετών, αλλά δέχτηκε τον ισχυρισμό για το ποσό των €70.000, κρίνοντας ότι είχε εξοφληθεί διατραπεζικά/με επιταγές και είχε καλυφθεί από ανάλωση κεφαλαίου. Κατόπιν αυτού, το καταλογισθέν ποσό προσαύξησης περιουσίας μειώθηκε κατά €70.000, με αποτέλεσμα η συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση για το 2019 να μειωθεί από €159.661,14 σε €118.052,39.

Η απόφαση 565 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι πράξεις καταλογίστηκαν λόγω διαπίστωσης προσαύξησης περιουσίας, ύψους 160.968,70 € για το 2018 και 527.360,45 € για το 2019, από πρωτογενείς καταθέσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς που δεν δικαιολογήθηκαν επαρκώς. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε, μεταξύ άλλων, μη νόμιμη εφαρμογή των διατάξεων, αδυναμία αιτιολόγησης μικροποσών και παράλειψη εξέτασης ανάλωσης κεφαλαίου. Η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς, καθώς η επιχείρηση εμφάνιζε ζημίες τα εξεταζόμενα έτη και οι δικαιολογίες για τις πιστώσεις κρίθηκαν ανεπαρκείς, διατηρώντας το συνολικό οφειλόμενο ποσό φόρου και προστίμων στα 396.398,00 €.