Η απόφαση 375/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από ομόρρυθμο εταίρο (και διαχειρίστρια) εταιρείας. Η προσφυγή στρεφόταν κατά πράξεων επιβολής προστίμου, ΦΠΑ και φόρου εισοδήματος, ζητώντας την επανεξέταση ως προς την αλληλέγγυα ευθύνη της προσφεύγουσας για τις οφειλές της εταιρείας. Η ΔΕΔ έκρινε την προσφυγή απαράδεκτη, διότι η ευθύνη της προσφεύγουσας, λόγω της ιδιότητάς της ως ομορρύθμου εταίρου, καθορίζεται από τις ειδικές διατάξεις των άρθρων 249 κ.ε. του ν. 4072/2012, οι οποίες προβλέπουν απεριόριστη και εις ολόκληρον ευθύνη για τα χρέη της εταιρείας (συμπεριλαμβανομένου του Δημοσίου). Συνεπώς, δεν τυγχάνουν εφαρμογής οι γενικές διατάξεις του άρθρου 49 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας που επικαλέστηκε η προσφεύγουσα.

Η απόφαση 222/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά Πράξης του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Αττικής. Ο προσφεύγων, διατελέσας διευθύνων σύμβουλος εταιρείας, ζήτησε την απαλλαγή του από την προσωπική και αλληλέγγυα ευθύνη για φορολογικές οφειλές ετών 2007-2008, επικαλούμενος έλλειψη υπαιτιότητας και αμετάκλητη αθωωτική απόφαση ποινικού δικαστηρίου. Η Διεύθυνση απέρριψε τους ισχυρισμούς του, καθώς η αθωωτική απόφαση αφορούσε άλλα αδικήματα (μη έγκαιρη καταβολή εργοδοτικών εισφορών) και δεν διαπίστωνε ρητά την έλλειψη υπαιτιότητάς του για τις φορολογικές οφειλές. Επιπλέον, διαπιστώθηκε η ενεργός συμμετοχή του στη διαχείριση μέσω της υπογραφής του δημοσιευθέντος ισολογισμού της εταιρείας. Συνεπώς, κρίθηκε ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 49 του ΚΦΔ για την αλληλέγγυα ευθύνη.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υπέβαλε η πρώην Αντιπρόεδρος και Διευθύνουσα Σύμβουλος μιας ανώνυμης εταιρείας (η οποία κηρύχθηκε σε πτώχευση), ζητώντας απαλλαγή από την αλληλέγγυα ευθύνη για οφειλές της εταιρείας προς το Δημόσιο. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι η ιδιότητά της ήταν μόνο "εν τοις τύποις" λόγω της ενασχόλησής της με άλλο επάγγελμα (οδοντίατρος στην Αθήνα) και ότι δεν είχε πραγματική ανάμειξη στη διαχείριση. Ωστόσο, η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή. Η αλληλέγγυα ευθύνη θεμελιώθηκε, καθώς η προσφεύγουσα είχε εξουσία διοίκησης και εκπροσώπησης μέχρι την κήρυξη της πτώχευσης, οι οφειλές (ΦΠΑ και παρακρατούμενοι φόροι) κατέστησαν ληξιπρόθεσμες ή η ρύθμισή τους απωλέσθηκε κατά τη θητεία της, και η ίδια απέτυχε να ανατρέψει το τεκμήριο υπαιτιότητας με επαρκή αποδεικτικά στοιχεία, όπως βεβαιώσεις από όλες τις συνεργαζόμενες τράπεζες.

Η απόφαση (Αριθμός 150/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Ο προσφεύγων, διατελέσας Διευθύνων Σύμβουλος, ζήτησε την απαλλαγή του από την προσωπική και αλληλέγγυα ευθύνη για συνολικές οφειλές εταιρείας ύψους 162.463,75€ (81.384,64€ κεφάλαιο συν προσαυξήσεις). Επικαλέστηκε έλλειψη υπαιτιότητας, ισχυριζόμενος ότι ο ρόλος του ήταν μόνο τυπικός. Η αίτηση αυτή είχε γίνει εν μέρει δεκτή από το ΚΕΒΕΙΣ Αττικής (μόνο για πρόστιμο ΦΠΑ), αλλά απορρίφθηκε για τις υπόλοιπες οφειλές. Η ΔΕΔ, λαμβάνοντας υπόψη την Έκθεση Απόψεων του ΚΕΒΕΙΣ Αττικής, έκρινε ότι η ενδικοφανής προσφυγή κατατέθηκε εκπρόθεσμα (μετά την 30-09-2024), υπερβαίνοντας την προβλεπόμενη προθεσμία των τριάντα (30) ημερών. Ως εκ τούτου, η προσφυγή απορρίφθηκε ως απαράδεκτη.

Η υπ' αριθμ. 1131/17.06.2025 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής διαχειριστή λυθείσας κοινοπραξίας κατά της άρνησης απαλλαγής του από την αλληλέγγυα ευθύνη για οφειλές ΦΠΑ και προστίμου ΚΒΣ της χρήσης 2004. Η ΔΕΔ, κατ' εφαρμογή δικαστικής απόφασης, έκρινε την αίτηση με βάση τις διατάξεις του άρθρου 49 ΚΦΔ. Η ΔΕΔ δέχτηκε εν μέρει την προσφυγή, απαλλάσσοντας τον προσφεύγοντα από την ευθύνη για το πρόστιμο ΚΒΣ (76.336,00€), καθώς αυτό το είδος οφειλής δεν εμπίπτει πλέον στις περιπτώσεις αλληλέγγυας ευθύνης του άρθρου 49 ΚΦΔ. Όμως, απέρριψε τον ισχυρισμό του περί έλλειψης υπαιτιότητας για την οφειλή ΦΠΑ (85.091,84€), κρίνοντας ότι δεν αποδείχθηκε πλήρως η μη πραγματική ανάμειξη στη διαχείριση της κοινοπραξίας.

Η απόφαση 978/23.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρείας (ΙΚΕ). Η προσφεύγουσα ζητούσε την πλήρη απαλλαγή της από την αλληλέγγυα ευθύνη για χρέη λυθείσας ομορρύθμου εταιρείας, καθώς είχε διατελέσει εκκαθαρίστρια αυτής. Οι επίμαχες οφειλές, για τις οποίες η Δ.Ο.Υ. Κοζάνης δεν ενέκρινε την απαλλαγή, αφορούσαν Φόρο Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ) και Φόρο Εισοδήματος (συμπεριλαμβανομένου του τέλους επιτηδεύματος) που κατέστησαν ληξιπρόθεσμες κατά τη διάρκεια της θητείας της ως εκκαθαρίστριας. Η ΔΕΔ έκρινε, με βάση το άρθρο 49 του ΚΦΔ, ότι τεκμαίρεται η υπαιτιότητα της προσφεύγουσας για τις οφειλές αυτές, και ότι οι ενέργειες της εκκαθάρισης (όπως η ρευστοποίηση περιουσίας) δεν ήταν αρκετές για να αποδείξουν την έλλειψη υπαιτιότητας και να ανατρέψουν το νομικό τεκμήριο.

Περιπτώσεις έλλειψης υπαιτιότητας για τη μη στοιχειοθέτηση της αλληλέγγυας ευθύνης για οφειλές προς τους φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 31 του ν. 4321/2015.

«Κοινοποίηση των διατάξεων α) του άρθρου 86 του ν. 4826/2021 (ΦΕΚ Α΄ 160) περί παράτασης προθεσμίας υποβολής αίτησης από τα φυσικά πρόσωπα της παραγράφου 1 του άρθρου 31 του ν. 4321/2015 (ΦΕΚ Α΄ 32) για την απαλλαγή τους από την αλληλέγγυα ευθύνη καταβολής ασφαλιστικών οφειλών νομικών προσώπων και β) της υπ’ αρ. 65118/6-9-2021 Υπουργικής Απόφασης «Περιπτώσεις έλλειψης υπαιτιότητας για τη μη στοιχειοθέτηση της αλληλέγγυας ευθύνης για οφειλές προς τους φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 31 του ν. 4321/2015» (ΦΕΚ Β΄ 4217)». ΑΔΑ: 6ΣΑΝ46ΜΑΠΣ-Γ1Σ  ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 62/2021

Ευθύνη διαχειριστών Ε.Π.Ε. για τις οφειλές της, που προέκυψαν από Φ.Π.Α. κατά τη διάρκεια της λειτουργίας της.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Προσωπική και εις ολόκληρον ευθύνη με το νομικό πρόσωπο της Ε.Π.Ε. για τις οφειλές της εταιρείας, που προέκυψαν από Φ.Π.Α. κατά τη διάρκεια της λειτουργίας της, έχουν όλοι οι διατελέσαντες διαχειριστές της από τον χρόνο γενέσεως της υποχρεώσεως αποδόσεως (καταβολής) του Φ.Π.Α. στο Δημόσιο και εντεύθεν, υπό την προϋπόθεση ότι οι σχετικές φορολογικές υποχρεώσεις της εταιρείας γεννήθηκαν από την 1-12-1998 και εντεύθεν. (ομόφ.) Παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια και εκδόθηκε η υπ' αριθ. 137/2014 γνωμ. Α΄ Τακτικής Ολομέλειας ΝΣΚ.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής που υπέβαλε ο διαχειριστής της εταιρείας «...................», η οποία εταιρεία ήταν διαχειρίστρια της πρωτοφειλέτιδας εταιρείας «...................», κατά πράξεων επιβολής προστίμου, ΦΠΑ και φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2019, 2020 και 2021. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την αλληλέγγυα ευθύνη του, επικαλούμενος εσφαλμένη ερμηνεία και πλημμελή εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 49 Κ.Φ.Δ. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, καθότι στις καταλογιστικές πράξεις δεν αναγραφόταν ο ίδιος ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο, αλλά η εταιρεία της οποίας τυγχάνει διαχειριστής.