Η απόφαση (Αρ. 1203/01.07.2025) του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, ύψους 2.212,10€, η οποία βασίστηκε στον προσδιορισμό ελάχιστου τεκμαρτού εισοδήματος από επιχειρηματική δραστηριότητα (14.534,52€). Ο προσφεύγων, φορολογικός κάτοικος αλλοδαπής, ισχυρίστηκε ότι το τεκμαρτό ποσό έπρεπε να μειωθεί λόγω εισοδημάτων από μισθωτή εργασία στο εξωτερικό, βάσει του άρθρου 28Β ΚΦΕ, ή λόγω ανωτέρας βίας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσφεύγων δεν είχε υποχρέωση δήλωσης εισοδήματος μισθωτής εργασίας στην Ελλάδα και, επομένως, δεν μπορούσε να εφαρμοστεί η μείωση. Επιπλέον, απέρριψε τους ισχυρισμούς για ανωτέρα βία, καθώς ο προσφεύγων δεν είχε ακολουθήσει τη νόμιμη διαδικασία αμφισβήτησης του τεκμηρίου, είτε μέσω αίτησης για αντικειμενικούς λόγους (Άρθρο 28Α παρ. 3) είτε μέσω αιτήματος διενέργειας ελέγχου (Άρθρο 28Α παρ. 4), με τη συμπλήρωση του κωδικού 443.

Η απόφαση 591/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της φορολογουμένης κατά της απόφασης απόρριψης της Δ.Ο.Υ. Έδεσσας. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε το ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα, ύψους 14.534,52 €, που της επιβλήθηκε για το φορολογικό έτος 2023, επικαλούμενη λόγους ανωτέρας βίας. Συγκεκριμένα, ανέφερε σοβαρά προβλήματα υγείας του συζύγου της με αναπηρία 67%, τα οποία την εμπόδιζαν να εργάζεται συνεχώς. Η ΔΕΔ επικύρωσε την απορριπτική απόφαση, κρίνοντας ότι ο επικαλούμενος λόγος δεν περιλαμβάνεται στους αντικειμενικούς λόγους αμφισβήτησης του άρθρου 28Α παρ. 3 του Ν.4172/2013, ούτε και στις περιπτώσεις μειώσεων των άρθρων 28Β, 28Γ και 28Δ. Τονίστηκε, επίσης, ότι η προσφεύγουσα δεν είχε επιλέξει τη διαδικασία αίτησης ελέγχου για ιδιαίτερους λόγους (άρθρο 28Α παρ. 4) κατά την υποβολή της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, στην οποία καθορίστηκε ελάχιστο καθαρό εισόδημα 14.534,52€ για την προσφεύγουσα δικηγόρο. Οι προσφεύγοντες προέβαλαν ως λόγους ακύρωσης αντικειμενικούς λόγους (αδυναμία εργασίας για 2 μήνες λόγω κατάγματος και χειρουργείου) και συνταγματικές ενστάσεις κατά των διατάξεων του άρθρου 28Α του ΚΦΕ περί τεκμαρτού εισοδήματος. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι η φορολογούμενη απέτυχε να ακολουθήσει την προβλεπόμενη ψηφιακή διαδικασία (Α.1055/2024) για την αμφισβήτηση του τεκμηρίου βάσει αντικειμενικών λόγων. Επιπλέον, οι ισχυρισμοί περί αντισυνταγματικότητας κρίθηκαν ότι εμπίπτουν στην αποκλειστική δικαιοδοσία των Δικαστηρίων, δεσμεύοντας τη Διοίκηση. Ως εκ τούτου, η προσβαλλόμενη πράξη κρίθηκε νόμιμη.

Η απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που κατατέθηκε κατά της σιωπηρής απόρριψης αίτησης αμφισβήτησης του ελάχιστου ετήσιου εισοδήματος βάσει του άρθρου 28Α ΚΦΕ για το φορολογικό έτος 2023. Ο φορολογούμενος είχε ζητήσει την ακύρωση της πράξης προσδιορισμού φόρου, επικαλούμενος αντικειμενικούς λόγους ανωτέρας βίας, συγκεκριμένα τη φοίτησή του σε λύκειο και κατόπιν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η αρμόδια Δ.Ο.Υ. δεν εξέτασε την αίτηση εντός της προβλεπόμενης τρίμηνης προθεσμίας, με αποτέλεσμα τη σιωπηρή απόρριψή της. Κατά την εξέταση της ενδικοφανούς προσφυγής, η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι η προσφυγή είχε ασκηθεί εκπρόθεσμα (πέραν της 30ήμερης προθεσμίας από την συντέλεση της σιωπηρής απόρριψης). Συνεπώς, η ΔΕΔ αποφασίζει την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης λόγω της εκπρόθεσμης άσκησής της.

Η απόφαση 43/13-01-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου φορολογικού έτους 2023. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε τη φορολόγηση της ατομικής του επιχείρησης βάσει του ελάχιστου ποσού καθαρού εισοδήματος (€14.534,52) των άρθρων 28Α-28Δ του ΚΦΕ, ισχυριζόμενος ότι δεν είχε ούτε έσοδα ούτε έξοδα το 2023. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, καθώς ο φορολογούμενος δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διαδικασία για την αμφισβήτηση του τεκμαρτού εισοδήματος, δηλαδή δεν συμπλήρωσε τον σχετικό κωδικό της δήλωσης Ε1 ούτε ζήτησε τη διενέργεια ελέγχου σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 28Α του ΚΦΕ. Ως εκ τούτου, απώλεσε το δικαίωμα αμφισβήτησης. Κατά συνέπεια, η πράξη προσδιορισμού φόρου συνολικού ύψους 2.861,97€ επικυρώθηκε νομίμως.

Η Απόφαση 138/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου (φορολογικό έτος 2023) της Δ.Ο.Υ. Αργοστολίου, η οποία επέβαλε ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα ύψους 14.534,52 € βάσει των άρθρων 28Α-28Δ του ΚΦΕ. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι το ακίνητό της (τουριστική επιπλωμένη κατοικία) ήταν υπό ανέγερση και μη λειτουργικό, συνεπώς δεν είχε παραχθεί εισόδημα. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσφεύγουσα δεν ακολούθησε τη νόμιμη διαδικασία αμφισβήτησης του τεκμηρίου (άρθρο 28Α παρ. 4 ΚΦΕ και Απόφαση Α.1055/2024) καθώς δεν υπέβαλε αίτημα ελέγχου, με αποτέλεσμα την απώλεια του σχετικού δικαιώματος. Παράλληλα, για τους αντικειμενικούς λόγους (μη ολοκλήρωση ακινήτου), κρίθηκε ότι δεν προσκομίστηκαν πλήρη και επαρκή αποδεικτικά στοιχεία. Ως εκ τούτου, η αρχική πράξη φόρου επικυρώνεται, με καταλογιζόμενο ποσό πληρωμής 4.406,18 €.

Η απόφαση 242 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, ύψους 1.007,34€ (736,51€ κύριος φόρος και 270,83€ τέλος επιτηδεύματος), καθώς και κατά της σιωπηρής απόρριψης αίτησης αμφισβήτησης του τεκμαρτού ελάχιστου ετήσιου εισοδήματος (10.432,34€) βάσει του Άρθρου 28Α ΚΦΕ. Η προσφυγή κατά της πράξης προσδιορισμού φόρου κρίθηκε εκπρόθεσμη. Ο προσφεύγων επικαλέστηκε αντικειμενικούς λόγους για μείωση του τεκμηρίου λόγω της γέννησης της θυγατέρας του (23/10/2022), ζητώντας την εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 28Α παρ. 3 περ. δ. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, καθώς η εν λόγω διάταξη αφορά την αδυναμία άσκησης δραστηριότητας λόγω εγκυμοσύνης ή κατά τους δώδεκα (12) μήνες μετά τον τοκετό, προϋποθέσεις που αφορούν τη σύζυγο, όχι τον ίδιο. Με βάση την αρχή της νομιμότητας, η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, διατηρώντας την οριστική φορολογική υποχρέωση.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας επιτηδευματία (λιανικό εμπόριο) κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε το τεκμήριο του ελάχιστου ετήσιου εισοδήματος (€11.149,77), προβάλλοντας δύο βασικούς λόγους: α) την αντισυνταγματικότητα της διάταξης του άρθρου 28Α ΚΦΕ περί τεκμαρτού εισοδήματος (παραβίαση αρχών ισότητας και φοροδοτικής ικανότητας), και β) αντικειμενικούς λόγους (σοβαρή νοσηλεία μετά την απώλεια της κόρης της), ισχυριζόμενη μηδενικό εισόδημα. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι οι αντικειμενικοί λόγοι (νοσηλεία) είχαν ήδη εξεταστεί από τη Φορολογική Διοίκηση, η οποία μείωσε αναλογικά το τεκμήριο (από €14.375,24 σε €11.149,77). Επίσης, έκρινε ότι ο έλεγχος της συνταγματικότητας των νόμων ανήκει αποκλειστικά στη δικαιοδοσία των Δικαστηρίων και όχι στα όργανα της Διοίκησης. Ως εκ τούτου, η ενδικοφανής προσφυγή απορρίφθηκε, με την οριστική φορολογική υποχρέωση να παραμένει στα €1.152,95.

Η απόφαση 89 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της προσφεύγουσας κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ/επιβολής προστίμου για το φορολογικό έτος 2018, συνολικού ύψους 27.420,11€. Η προσφυγή στρεφόταν κατά της μη αναγνώρισης δικαιώματος έκπτωσης φόρου εισροών (περίπου 18.446,70€ ΦΠΑ) για δαπάνες, κυρίως καυσίμων. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί αοριστίας της έκθεσης ελέγχου και ανωτέρας βίας (πλημμύρα), καθώς και τον ισχυρισμό περί παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ορθά ο έλεγχος δεν αναγνώρισε την έκπτωση, καθώς δεν αποδείχθηκε η κατοχή των νόμιμων φορολογικών στοιχείων ή η συσχέτιση των δαπανών καυσίμων με την επιχειρηματική δραστηριότητα (π.χ. λόγω έλλειψης αναγραφής αριθμού κυκλοφορίας).

Η παρούσα απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, με χρεωστικό ποσό 3.893,35€. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι φορολογήθηκε τεκμαρτά βάσει ελαχίστου καθαρού εισοδήματος (14.534,52€), ενώ είχε δηλώσει ζημιά, υποστηρίζοντας ότι η πράξη παραβιάζει το Σύνταγμα. Η Διοίκηση απέρριψε την προσφυγή, καθώς ο προσφεύγων δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διαδικασία για την αμφισβήτηση του τεκμαρτού εισοδήματος – δηλαδή, δεν συμπλήρωσε τον κωδικό 443 του εντύπου Ε1, όπως απαιτείται από το άρθρο 28Α παρ. 4 του ΚΦΕ και την Α.1055/2024 Απόφαση.