Ενημέρωση σχετικά με το περιεχόμενο της κατ’αρθρ. 129 ΚΔΔ/μιας έκθεσης υπηρεσιακών απόψεων της διοίκησης προς τα διοικητικά δικαστήρια ουσίας (ΑΔΑ:7ΙΧ34653Π8-0Λ2 )

Διατήρηση ή μη από τον Διοικητή του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ του δικαιώματος να ασκεί παράλληλα αρμοδιότητες, τις οποίες έχει μεταβιβάσει με απόφασή του σε έτερο όργανο.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
1) Στην διάταξη του εδ. ιδ’ της παρ.1 του άρθρου 4 του ν.δ. 2698/1953, όπως τούτο αντικαταστάθηκε από το άρθρο 8 του ν. 3210/1955, δεν προβλέπεται ότι ο Διοικητής του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ μπορεί να ασκεί παράλληλα τις αρμοδιότητες, που αναθέτει σύμφωνα με το εδάφιο αυτό. Επομένως ο Διοικητής του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ δεν μπορεί να ασκεί παράλληλα τις αρμοδιότητες που μεταβιβάζει, σύμφωνα με το εδ. ιδ’ της παρ.1 του άρθρου 4 του ν.δ. 2698/1953, όπως τούτο αντικαταστάθηκε από το άρθρο 8 του ν. 3210/1955. 2) Οι αρμοδιότητες που ασκούνται από τον Διοικητή του Ιδρύματος σύμφωνα με τις ως άνω παραγράφους 1 και 2 του άρθρου 4 του ν.δ. 2698/1953 ασκούνται και κατά μερική τροποποίηση κειμένων διατάξεων νόμων ή κανονισμών, οι οποίες τυχόν προβλέπουν την άσκηση των αρμοδιοτήτων αυτών από άλλο όργανο πλην του Διοικητή, των διατάξεων αυτών παραμενουσών σε ισχύ κατά τα λοιπά, αν δηλ. προβλέπουν και έτερα θέματα προς ρύθμιση, η διάταξη δηλ. της παρ.3 του άρθρου 4 δεν ρυθμίζει θέματα μεταβίβασης αρμοδιοτήτων. (ομοφ.)

Προμήθεια ειδών καθαριότητας...Επειδή κατόπιν των ανωτέρω, νόμιμα βάσιμα και παραδεκτά αποκλείσθηκε σύμφωνα με τους όρους της διακήρυξης και του νόμου η προσφορά του προσφεύγοντος και συνεπώς κατέστη τρίτος ως προς τον διαγωνισμό. Κατ’ ακολουθίαν, πρέπει να απορριφθούν ως απαράδεκτοι, άνευ εννόμου συμφέροντος προβαλλόμενοι οι ισχυρισμοί και οι αιτιάσεις της προσφυγής κατά της νομιμότητας της προσφοράς της παρεμβαίνουσας, δοθέντος μάλιστα ότι δεν εμπίπτουν στην αρχή του ίσου μέτρου κρίσης ως παντελώς διάφοροι των λόγων αποκλεισμού της προσφοράς του ιδίου (σκέψη 22). Περαιτέρω δε, υπό τα σύγχρονα νομικά δεδομένα, η διαστολή του εννόμου συμφέροντος του προσφεύγοντος, ο αποκλεισμός του οποίου έχει ήδη κριθεί με την παρούσα νόμιμος, ώστε να νομιμοποιείται να προβάλλει λόγους ακύρωσης κατά της αποδοχής προσφοράς της παρεμβαίνουσας, δεν μπορεί να γίνει δεκτός καθώς δεν έχει παραχθεί σε επίπεδο οριστικής δικαστικής προστασίας εκείνη η ακυρωτική νομολογία από τα Διοικητικά Δικαστήρια και το ΣτΕ όπου θα γίνεται ρητά λόγος για «μεταστροφή της πάγιας νομολογίας». (...)Εντελώς πρόσφατα, τέλος, δυνάμει παραπομπής από την Απόφαση 180/2019 της Επιτροπής Αναστολών του Α΄ Τμήματος Διακοπών του ΣτΕ παραπέμφθηκε στην Επιτροπή Αναστολών της Ολομελείας το κρίσιμο ζήτημα η οποία με την Απόφασή της 235/2019 που διατύπωσε προς το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης σειρά προδικαστικών ερωτημάτων εν προκειμένω (πηγή www.adjustice.gr Ανακοίνωση 18.10.2019). Μέχρι την εκ νέου αναπομπή της υπόθεσης όμως Αριθμός Απόφασης: 118/2020 46 στο ΣτΕ κατά τα όσα θα κρίνει το ΔΕΕ, λόγοι ασφάλειας δικαίου επιτάσσουν, κατά την κρίση του Κλιμακίου, την εφαρμογή της πάγιας, μέχρι σήμερα, σαφούς νομολογίας του όπως εφαρμόστηκε, οπότε οι λόγοι της προσφυγής με τους οποίους ο προσφεύγων φέρεται επί της αποδοχής της τεχνικής προσφοράς της παρεμβαίνουσας αιτούμενος την ακύρωση της προσβαλλόμενης κατά το μέρος που αποδέχθηκε την προσφορά, πρέπει να απορριφθούν ως απαράδεκτοι ελλείψει εννόμου συμφέροντος (αποφάσεις ΑΕΠΠ 1352,1438, 1440/2019).

Ανάθεση καθηκόντων Αναπληρωτή Προϊσταμένου του Τμήματος Γραμματείας της Υποδιοικητή ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Β. Τ. στον Ο.Χ.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
1) Δεν δύναται να οριστεί σε κενή οργανική θέση ως Αναπληρωτής Προϊστάμενος στο Τμήμα Γραμματείας Υποδιοικητή του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ υπάλληλος κατηγορίας ΠΕ Δ/0 και με βαθμό Δ΄, επειδή πρέπει να τηρηθεί το προβάδισμα των βαθμών και στην αρμόδια Διεύθυνση Γραμματείας της Γενικής Διεύθυνσης Διοικητικών Υπηρεσιών του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ υπηρετούν υπάλληλοι κατηγορίας ΠΕ με βαθμό ανώτερο του Δ΄, δηλαδή τρεις (3) υπάλληλοι κατηγορίας ΠΕ και με Β΄ βαθμό. 2) Δεν είναι δυνατή η ανάθεση καθηκόντων Αναπληρωτή Προϊσταμένου του Τμήματος Γραμματείας της Υποδιοικητή ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Β. Τ. στον Ο.Χ., ο οποίος έχει βαθμό Δ2 κατηγορίας ΠΕ, κατά τα ανωτέρω υπό στοιχ. 1 προαναφερθέντα. 3) Είναι όμως δυνατή η ανάθεση καθηκόντων Αναπληρωτή Προϊσταμένου, σε υπάλληλο κατηγορίας ΠΕ και με Β΄ βαθμό και μάλιστα σε εκείνον που έχει περισσότερο χρόνο στο βαθμό αυτό, από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Γραμματείας της Γενικής Διεύθυνσης Διοικητικών Υπηρεσιών του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. 4) Αρμόδιο καθ’ ύλην όργανο για την τοποθέτηση υπαλλήλου ως Αναπληρωτή Προϊσταμένου ήταν και είναι ο Προϊστάμενος της Διεύθυνσης Γραμματείας της Γενικής Διεύθυνσης Διοικητικών Υπηρεσιών του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, ενώ είναι καθ’ ύλην αναρμόδια όργανα προς το σκοπό αυτό ο Διοικητής του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ και η Υποδιοικητής του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Β.Τ. 5) Θα προσμετρηθεί ως προϋπηρεσία για την υπηρεσιακή εξέλιξη του Ο.Χ. ο χρόνος άσκησης των καθηκόντων του, ως Αναπληρωτής Προϊστάμενος Τμήματος, από 24-12-2014, βάσει του ουσιαστικού και όχι του τυπικού κριτηρίου, επειδή του ανατέθηκαν εν τοις πράγμασι (de facto) συγκεκριμένα καθήκοντα Αναπληρωτή Προϊσταμένου, τα οποία αποδεικνύονται ανεπιφύλακτα από διοικητικά έγγραφα που υπάρχουν στον Υπηρεσιακό του φάκελο, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι δεν έλαβε χώρα νομότυπα η ανάθεση των καθηκόντων του αυτών από την Υποδιοικητή του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, η πράξη της οποίας δεν ήταν αιτιολογημένη και δεν υπήρξε κρίση Υπηρεσιακού Συμβουλίου, αλλά και σε κάθε περίπτωση δεν συνέτρεχαν για την ανάθεση των καθηκόντων αυτών οι νόμιμες προς τούτο προϋποθέσεις και ο Ο.Χ. δικαιούται περαιτέρω το προβλεπόμενο για τη θέση Αναπληρωτή Προϊσταμένου επίδομα από την έναρξη της αναπλήρωσης. ΑΠΟΔΕΚΤΗ

Πρόστιμο για παράβαση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων. ζητείται η αναίρεση της 5167/2003 απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, με την οποία, αφού έγινε δεκτή έφεση του ήδη αναιρεσιβλήτου, εξαφανίσθηκε η 3711/2001 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, δικάσθηκε προσφυγή του ιδίου και ακυρώθηκε η 125/1999 πράξη του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ΙΒ΄ Αθηνών. Με την τελευταία αυτή πράξη επιβλήθηκε στον αναιρεσίβλητο πρόστιμο 2.016.751.880 δρχ., για παράβαση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων (..) Κατά την έννοια των διατάξεων που προπαρατέθηκαν, όταν αποδίδεται σε ορισμένο επιτηδευματία η παράβαση της έκδοσης τιμολογίου εικονικού, υπό την έννοια είτε ότι δεν έχει πραγματοποιηθεί η συναλλαγή, στην οποία αυτό αναφέρεται, είτε ότι έχει μεν πραγματοποιηθεί η συναλλαγή, όχι όμως, όπως εμφανίζεται, με τον φερόμενο ως εκδότη του τιμολογίου, η φορολογική αρχή βαρύνεται, κατ’ αρχήν, με την απόδειξη της εν λόγω εικονικότητας. Περαιτέρω, σε περίπτωση που τιμολόγια παροχής υπηρεσιών χαρακτηρίζονται από την φορολογική αρχή ως εικονικά επί τη βάσει ορισμένων στοιχείων, το διοικητικό δικαστήριο της ουσίας ενώπιον του οποίου αμφισβητείται ο χαρακτηρισμός υποχρεούται, κατά την έννοια των διατάξεων των άρθρων 144επ. του κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 2717/1999 (Α’ 97) Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας που διέπουν τα ζητήματα της απόδειξης κατά την εκδίκαση των διοικητικών διαφορών ουσίας από τα τακτικά διοικητικά δικαστήρια, προκειμένου να εκφέρει την κρίση του, να σχηματίσει πλήρη και βέβαιη δικανική πεποίθηση, κάνοντας χρήση των επιτρεπόμενων από τον εν λόγω Κώδικα αποδεικτικών μέσων, μεταξύ των οποίων και τα δικαστικά τεκμήρια περί της συνδρομής των κρίσιμων πραγματικών περιστατικών, αφού εκτιμήσει συνολικά τα υφιστάμενα στον φάκελο της υπόθεσης στοιχεία, και όχι μεμονωμένα το καθένα από αυτά (..)Επειδή, οι ανωτέρω κρίσεις του διοικητικού εφετείου είναι νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένες..Και τούτο διότι το δικάσαν δικαστήριο, αφού συνεκτίμησε, στο σύνολό τους, τόσο τα στοιχεία που προέκυψαν από τον φορολογικό έλεγχο όσο και τα στοιχεία που, ήδη πρωτοδίκως, είχε επικαλεσθεί και προσκομίσει ο αναιρεσίβλητος, κατέληξε στην κρίση ότι η φορολογική αρχή, η οποία έφερε το σχετικό βάρος, δεν απέδειξε, όπως όφειλε, το εν προκειμένω κρίσιμο για τον καταλογισμό του ένδικου προστίμου σε βάρος του αναιρεσιβλήτου, ότι δηλαδή πραγματικός φορέας άσκησης της επίμαχης επιχειρηματικής δραστηριότητας ήταν ο τελευταίος ...Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

Παροχή υπηρεσιών φύλαξης....Επειδή, με την προαναφερθείσα 197/2015 απόφαση της Επιτροπής Αναστολών έγινε δεκτός ο προβληθείς με την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων λόγος, ότι η προσφυγή της παρεμβαίνουσας εταιρείας, κατ' αποδοχή της οποίας απορρίφθηκε η προσφορά της αιτούσας, ήταν απαράδεκτη, εφόσον δεν είχε κοινοποιηθεί στην αιτούσα. Έγινε, επίσης, δεκτός και ο λόγος ότι δεν παρασχέθηκε στην αιτούσα η δυνατότητα να υποβάλει στην αναθέτουσα αρχή διευκρινίσεις ως προς τη σύνθεση της οικονομικής προσφοράς της, ώστε με βάση τη δικαιολόγηση αυτή να αξιολογηθεί η προσφορά και να κριθεί η τύχη της. Μετά την κοινοποίηση της ως άνω απόφασης στην αναθέτουσα αρχή, η Επιτροπή Διαγωνισμού, με το Πρακτικό ΙΙΙ/7.10.2015, αποφάσισε να καλέσει την αιτούσα προς παροχή γραπτών εξηγήσεων για την υπερβολικά χαμηλή προσφορά της, προκειμένου, ακολούθως, να διαμορφώσει τη σχετική εισήγησή της (βλ. το 2032/7.10.2015 έγγραφο, με το οποίο απεστάλη το Πρακτικό ΙΙΙ στην αιτούσα). Παρέσχε δε η αιτούσα διευκρινίσεις (α) ως προς τον εκ μέρους της υπολογισμό του εργοδοτικού κόστους, ισχυριζόμενη ότι οι υπολογισμοί, στους οποίους προέβη η .... για να δικαιολογήσει τον αποκλεισμό της, αν και εκκινούν από όμοια βάση ως προς τον μηνιαίο μισθό και τον αριθμό των ωρών εργασίας, καταλήγουν σε διαφορετικό μηνιαίο κόστος για κάθε βάρδια εργασίας, λόγω διαφορετικής μεθοδολογίας, αντίθετης προς τους οικείους πίνακες της προκήρυξης, καθώς και (β) ως προς την αιτιολόγηση του διοικητικού κόστους, επικαλούμενη άλλους διαγωνισμούς, στους οποίους κρίθηκε ότι μικρά, μεν, αλλά διακριτά ποσά συνιστούν εύλογο διοικητικό κόστος ή εργολαβικό κέρδος και θεωρήθηκαν από τα διοικητικά δικαστήρια επαρκείς οι σχετικές εξηγήσεις, ισχυριζόμενη δε, περαιτέρω, ότι τελεί υπό «εξαιρετικές περιστάσεις», αποσκοπούσα στην αύξηση του ετήσιου κύκλου εργασιών και στη βελτίωση της φήμης της με την ανάθεση του επίμαχου έργου, ότι το έργο δεν απαιτεί πρόσθετο διοικητικό κόστος υποστήριξης, ότι θα χρησιμοποιήσει αναλώσιμα, στολές, και λοιπά υλικά ευρισκόμενα σε επάρκεια στις αποθήκες της, ότι διαθέτει ενιαίο ασφαλιστήριο συμβόλαιο και ότι, τέλος, λόγω της άριστης συνεργασίας της με τραπεζικά ιδρύματα, δεν επιβαρύνεται με κόστος για την έκδοση και τη διατήρηση της εγγυητικής επιστολής (βλ. το κατατεθέν στο πρωτόκολλο της αρμόδιας υπηρεσίας της ...., με αριθμό 2105/15.10.2015, έγγραφο της αιτούσας προς την Επιτροπή). Εν σχέσει προς τους ισχυρισμούς αυτούς, η Επιτροπή με το 2231/30.10.2015 έγγραφο ζήτησε από την αιτούσα συμπληρωματικές διευκρινίσεις, αφού δε έλαβε υπόψη και τις δοθείσες απαντήσεις (βλ. το κατατεθέν στο πρωτόκολλο της ...., με αριθμό 2367/20.11.2015, έγγραφο της αιτούσας), με την από 14.1.2016 εισήγηση προς το ΔΣ της .... πρότεινε την απόρριψη των ισχυρισμών της αιτούσας, για τους λόγους που ειδικότερα εκτίθενται στην εισήγηση αυτή, και εισηγήθηκε εκ νέου την ανακήρυξη ως μειοδότη της παρεμβαίνουσας. Ακολούθως, με την 110/15.1.2016 απόφασή του, όπως διαμορφώθηκε μετά την ορθή επανάληψή της (βλ. σχετικώς το ΔΥΠ/5178/23.2.2016 έγγραφο της Διεύθυνσης Διοικητικών Υπηρεσιών της ....), το Διοικητικό Συμβούλιο της .... ανακάλεσε την προσβαλλόμενη 67/18.2.2015 απόφαση, αφού ενέκρινε δε την ανωτέρω εισήγηση της Επιτροπής Διαγωνισμού, ανεκήρυξε μειοδότη την παρεμβαίνουσα εταιρεία. Επειδή, όπως προκύπτει από τα προεκτεθέντα, μετά την άσκηση της αιτήσεως ακυρώσεως η προσβαλλόμενη 67/18.2.2015 απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ....., όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με την 72/6.4.2015 απόφαση του ίδιου οργάνου, ανακλήθηκε με την 110/15.1.2016 απόφαση του ΔΣ, με την οποία απορρίφθηκε και πάλι, με άλλη αιτιολογία, η προσφορά της αιτούσας και ανακηρύχθηκε μειοδότης η παρεμβαίνουσα. Με τα δεδομένα αυτά, συντρέχει περίπτωση κατάργησης της παρούσας δίκης, σύμφωνα με το άρθρο 32 παρ. 1 του π.δ. 18/1989 (Α΄ 8), δεν έχει δε αντικείμενο η ασκηθείσα παρέμβαση (πρβλ. ΣτΕ 203/2016, 4574-5/2015).Επειδή, όταν καταργείται η δίκη για οποιονδήποτε λόγο αποδίδεται το παράβολο και δεν επιδικάζεται δικαστική δαπάνη (άρθρα 36 παρ. 4 και 39 παρ. 2 του π.δ. 18/1989).