Η απόφαση 622/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογούμενου κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018. Ο έλεγχος διαπίστωσε ανεπαρκώς αιτιολογημένες πρωτογενείς πιστώσεις μετρητών σε τραπεζικό λογαριασμό, ύψους 314.074,00€, καταλογίζοντας προσαύξηση περιουσίας 217.788,50€. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι το ποσό αποτελούσε τμηματική επανακατάθεση 250.000,00€ που είχε αναληφθεί το 2015 και φυλάσσονταν εκτός τραπεζικού συστήματος. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, καθώς διαπίστωσε ότι το άθροισμα των τραπεζικών υπολοίπων και των δηλωθέντων εισοδημάτων προηγούμενων ετών δεν δικαιολογούσε την ύπαρξη χρηματικών διαθεσίμων εκτός συστήματος στο αιτούμενο ύψος. Ως αποτέλεσμα, επικυρώθηκε φορολογική υποχρέωση (φόρος, πρόστιμο και εισφορά αλληλεγγύης) συνολικού ποσού 126.783,01€.

Η απόφαση 961/2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών στη Θεσσαλονίκη δέχεται εν μέρει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογούμενου κατά των πράξεων επιβολής φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η φορολογική αρχή είχε καταλογίσει προσαύξηση περιουσίας από άγνωστη πηγή. Η ΔΕΔ έκρινε βάσιμους τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα σχετικά με τις μεταφορές χρημάτων από εταιρείες στις οποίες συμμετέχει, χαρακτηρίζοντας την πηγή ως γνωστή. Επίσης, μείωσε την καταλογισθείσα προσαύξηση περιουσίας λόγω του επιμερισμού ενός ποσού των 4.500,00€ στους τρεις συνδικαιούχους λογαριασμού. Ως αποτέλεσμα, το συνολικό ποσό φόρου και προστίμου για το 2018 μειώθηκε από 126.454,47€ σε 116.847,57€ και για το 2019 από 106.877,63€ σε 104.713,48€. Απορρίφθηκε ο ισχυρισμός περί αναλογικότητας των προστίμων και το ζήτημα της πλήρους κάλυψης των δαπανών από προηγούμενα διαθέσιμα κεφάλαια.

Εάν ενόψει της έκδοσης των υπ’ αριθ. 1738 (Ολομ), 2934 και 2935/2017 αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), εξακολουθεί να βρίσκει έδαφος εφαρμογής η υπ’αριθ. 173/2006 γνωμοδότηση του ΝΣΚ, σύμφωνα με την οποία η υποβολή εκπρόθεσμης δήλωσης ισοδυναμεί με τη μη υποβολή δήλωσης, με αποτέλεσμα το δικαίωμα του Δημοσίου για επιβολή φόρου να παραγράφεται μετά την πάροδο δεκαπέντε ετών.(...)Οι υπ’ αριθ. 1738/2017 (Ολομ.) και 2934, 2935/2017 (7μ.) αποφάσεις του ΣτΕ δεν παρέχουν πρόσφορη βάση για την αμφισβήτηση της συνταγματικότητας της διάταξης της παραγράφου 5 του άρθρου 84 του ΚΦΕ (ομόφ.). Η εξαιρετική δεκαπενταετής προθεσμία παραγραφής για τον καταλογισμό φόρου τυγχάνει εφαρμογής μόνο στην περίπτωση της μη υποβολής δήλωσης φόρου εισοδήματος ή απόδοσης παρακρατούμενων φόρων, ενώ επί εκπροθέσμου υποβολής ισχύει ο κανόνας της πενταετούς παραγραφής της παραγράφου 1 του άρθρου 84 του ΚΦΕ, με την παρέκτασή της κατά τρία (3) έτη στην περίπτωση που η εκπρόθεσμη δήλωση υποβληθεί κατά το τελευταίο έτος της προθεσμίας αυτής (πλειοψ.). Παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια με την υπ’ αριθ. 111/2018 γνωμοδότηση του Β’ Τμήματος του ΝΣΚ.

Έννοια ανακρίβειας φορολογικής δηλώσεως κατ’ άρθρο 68 § 2 περ. β’ του ν. 2238/1994. (Κατάσταση : Αποδεκτή,) Η έννοια της ανακρίβειας της φορολογικής δηλώσεως της περιπτώσεως β’ της παραγράφου 2 του άρθρου 68 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος- ΚΦΕ - (ν.2238/1994, Α’ 151) για την εφαρμογή - και την έκταση εφαρμογής - της περί δεκαετούς παραγραφής διατάξεως του άρθρου 84§4 του ίδιου νόμου, υπό το πρίσμα όσων έγιναν δεκτά με τις υπ’ αριθμ. 2934 και 2935/2017 αποφάσεις του ΣτΕ (7μ.) και το υπ’ αριθμ. 2642/2017 πρακτικό γνωμοδοτήσεως της Ολομελείας του ΝΣΚ.

Η απόφαση 78/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου (ατομικής επιχείρησης) κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018, η οποία εκδόθηκε από το ΚΕΦΟΜΕΠ. Ο έλεγχος είχε διαπιστώσει αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας μέσω των τραπεζικών λογαριασμών, ύψους 106.514,96 €, την οποία χαρακτήρισε ως εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα. Καταλογίστηκε διαφορά ΦΠΑ 20.615,80 € και πρόστιμο 10.307,90 €. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε έλλειψη ειδικής αιτιολόγησης για την επιλογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου. Η ΔΕΔ απέρριψε αυτόν τον ισχυρισμό, τονίζοντας ότι δεν εφαρμόστηκαν οι έμμεσες τεχνικές του άρθρου 27 του ΚΦΔ, αλλά διενεργήθηκε έλεγχος προσαύξησης περιουσίας σύμφωνα με τα άρθρα 39 του ΚΦΔ και 48 & 48Α του Ν.2859/2000, και επικύρωσε την καταλογιστική πράξη.

Η απόφαση 835/12-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογούμενου κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα έτη 2020 και 2021. Η Φορολογική Διοίκηση επικύρωσε την μη αναγνώριση δαπανών ύψους 179.699,16 € (2020) και 431.482,72 € (2021) ως εκπεστέων, καθώς αφορούσαν είτε αγορές άνω των 500 € που δεν εξοφλήθηκαν με τραπεζικό μέσο είτε δαπάνες εξωτερικού με ανεπαρκή περιγραφή ή τεκμηρίωση της παραγωγικότητάς τους. Επιπλέον, επικυρώθηκε καταλογισμός ΦΠΑ 7.200 € για το 2020 λόγω λανθασμένης καταχώρισης ενδοκοινοτικών αποκτήσεων και πρόστιμο 400 € για το 2021. Οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντα περί παραβίασης της αρχής της χρηστής διοίκησης και του βάρους απόδειξης απορρίφθηκαν. Ως αποτέλεσμα, επικυρώνονται συνολικοί καταλογισμοί φόρου εισοδήματος και προστίμων ύψους 112.773,62 € (2020) και 284.778,59 € (2021), καθώς και ΦΠΑ 10.800,00 € (2020).

Η απόφαση 7/03-01-2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Πρέβεζας. Η φορολογική αρχή εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ελέγχου της «ανάλυσης ρευστότητας» βάσει του άρθρου 28 του Ν. 4172/2013, καθώς το δηλωθέν εισόδημα του φορολογούμενου κρίθηκε ανεπαρκές για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης το 2018 και υπήρξαν παραβάσεις μη έκδοσης στοιχείων το 2019. Διαπιστώθηκε μη δηλωθείσα φορολογητέα ύλη (προσαύξηση περιουσίας) ύψους €150.277,28 και €23.812,76 αντίστοιχα. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος, συμπεριλαμβανομένων εκείνων περί παραβίασης της προηγούμενης ακρόασης και παραγραφής.

Φορολογία κληρονομιών. Τρόπος φορολογίας χρηματικής καταθέσεως σε κοινό τραπεζικό λογαριασμό, που απορρέει από σύμβαση θανόντος με χρηματιστηριακή εταιρεία.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Το τίμημα από την εκποίηση μετοχών αποβιώσαντος, που διενήργησε στα πλαίσια συμβατικής σχέσεως χρηματιστηριακή εταιρεία ζώντος ακόμα του πελάτη της, δεν αποτελεί κληρονομιαίο περιουσιακό στοιχείο αυτού και ως εκ τούτου δεν υπόκειται σε φόρο κληρονομιών, της χρηματιστηριακής εταιρείας υποχρεουμένης να καταθέσει το τίμημα στον υποδειχθέντα από τον πελάτη της κοινό τραπεζικό λογαριασμό. Μη εφαρμογή εν προκειμένω των διατάξεων της παρ.3 του άρθρου 3 του Ν.Δ.118/73 και του άρθρου 105 του Ν.Δ.118/73. Δυνατότητα του Προϊσταμένου της ΔΟΥ να θεωρήσει ότι η κατάθεση σε κοινό λογαριασμό δεν αποκλείει την ύπαρξη άτυπης δωρεάς στις εσωτερικές σχέσεις καταθέτη - δικαιούχου.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και τελών χαρτοσήμου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την προσαύξηση περιουσίας βάσει τραπεζικών πιστώσεων και την επιβολή τελών χαρτοσήμου σε τρεχούμενο δοσοληπτικό λογαριασμό με τη δικηγορική του εταιρεία, ενώ επικαλέστηκε και παραγραφή για το 2018 σχετικά με τα τέλη χαρτοσήμου. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) δέχθηκε μερικώς την αιτιολόγηση των πιστώσεων, μειώνοντας το καταλογιζόμενο ποσό προσαύξησης περιουσίας και τροποποιώντας τις πράξεις φόρου εισοδήματος. Ωστόσο, απέρριψε τον ισχυρισμό περί παραγραφής για τα τέλη χαρτοσήμου του 2018, κρίνοντας ότι ισχύει η 10ετής παραγραφή λόγω μη υποβολής δήλωσης, και επικύρωσε τις σχετικές πράξεις τελών χαρτοσήμου.

Η Απόφαση 05/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά έξι πράξεων του Προϊσταμένου του 1ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020. Οι προσβαλλόμενες πράξεις επέβαλαν πρόστιμα (250€ ανά έτος) για μη έκδοση φορολογικών στοιχείων και προέβησαν σε διορθωτικό προσδιορισμό φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. λόγω διαπίστωσης προσαύξησης περιουσίας από άγνωστη πηγή, ύψους 174.921,18€ (2019) και 55.101,22€ (2020). Ο προσφεύγων επικαλέστηκε παρατυπίες στην εντολή ελέγχου, αοριστία των πράξεων, παράνομη αντιστροφή του βάρους απόδειξης, καθώς και μη νόμιμη επιβολή ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης για το 2019. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι ο έλεγχος ήταν νόμιμος και η προσαύξηση περιουσίας δεν δικαιολογήθηκε επαρκώς από τον φορολογούμενο, οδηγώντας σε συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση 98.563,90€ για το 2019 και 27.569,21€ για το 2020.