Επικαιροποίηση του Υποτομέα "S1313 ΟΤΑ" του Μητρώου Φορέων Γενικής Κυβέρνησης της ΕΛ.ΣΤΑΤ.

Παροχή υπηρεσιών λογιστικής υποστήριξης για την εφαρμογή του διπλογραφικού συστήματος :Με τα ανωτέρω δεδομένα και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις σκέψεις ΙΙ και ΙΙΙ της παρούσας, δεν είναι νόμιμη η ανάθεση από την ΕΛ.ΣΤΑΤ. της εκτέλεσης του επίμαχου συμβατικού αντικειμένου στη φερόμενη ως δικαιούχο του ελεγχόμενου εντάλματος εταιρεία. Και τούτο διότι, όπως βασίμως προβάλλει η Επίτροπος, το εν λόγω αντικείμενο περιλαμβάνει συνήθεις λογιστικές εργασίες, η εκτέλεση των οποίων ανακύπτει από τη θεσπισθείσα - για την ΕΛ.ΣΤΑΤ. το πρώτον το έτος 2012 (με την έναρξη ισχύος του Κανονισμού Λειτουργίας και Διαχείρισης της ΕΛ.ΣΤΑΤ. ΓΠ-//2012 ΑΠΟΦ. ΓΠ-400, Β΄ 2390/2012)- υποχρέωση εφαρμογής του Κλαδικού Λογιστικού Σχεδίου (π.δ. 205/1998) και οι οποίες, παρά τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα, αφορούν βασική οικονομική λειτουργία της Αρχής και ανακύπτουν, κατά κανόνα, στο πλαίσιο λειτουργίας ενός νομικού προσώπου με λειτουργική, διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια, όπως είναι η ΕΛ.ΣΤΑΤ, ανάγονται δε στα καθήκοντα των υπαλλήλων της οικείας Διεύθυνσης, και εν προκειμένω της μεταφερθείσας -από  την καταργηθείσα Γ.Γ. Ε.Σ.Υ.Ε. στην ΕΛ.ΣΤΑΤ.-, Διεύθυνσης Οικονομικής Διοίκησης. Εξάλλου, ο ιδρυτικός της Αρχής νόμος (ν. 3832/2010, όπως τροποποιήθηκε) προβλέπει ότι η αρμοδιότητα για την κατάρτιση των ετήσιων προϋπολογισμών, απολογισμών και ισολογισμών της Αρχής παραμένει εντός της Αρχής. Πρέπει, συνεπώς, αυτή να ασκείται με την συνεπικουρία από το κατάλληλο προσωπικό, που στελεχώνει την Αρχή, ήτοι υπαλλήλους με την κατάλληλη, οικονομικής κατεύθυνσης, επιστημονική κατάρτιση. Εξάλλου, ο ισχυρισμός, που προβάλλεται από την Αρχή, ότι οι επίμαχες εργασίες δεν προβλέπονται στις αρμοδιότητες της Διεύθυνσης Οικονομικής Διοίκησης, όπως αυτές περιγράφονται στον Οργανισμό της και ότι συνεπώς αυτές δεν ανάγονται στα καθήκοντα των υπαλλήλων της Αρχής, είναι απορριπτέος, διότι, όπως εκτέθηκε στη νομική σκέψη που προηγήθηκε, ο Οργανισμός αυτός, ο οποίος συντάχθηκε το έτος 2000, αφορούσε στη λειτουργία της ως άνω Διεύθυνσης, υπό το καθεστώς υπαγωγής της στη Γ.Γ. Ε.Σ.Υ.Ε. του Υπουργείου Οικονομικών, η οποία καταργήθηκε με τη σύσταση της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής. Το δε νεότερο νομοθετικό καθεστώς, που διέπει την ΕΛ.ΣΤΑΤ. (ν. 3832/2010 και Κανονισμός Λειτουργίας και Διαχείρισης της ΕΛ.ΣΤΑΤ.), προβλέπει ρητώς την υποχρέωση τήρησης εκ μέρους της του Κλαδικού Λογιστικού Σχεδίου, αλλά και τη μεταφορά όλων των υπηρεσιών και όλου του προσωπικού της καταργηθείσας Γ.Γ. Ε.Σ.Υ.Ε. στην ΕΛ.ΣΤΑΤ., προκειμένου να διαχειρισθεί το αντικείμενο και την ύλη αυτής, όπως αυτά επαναπροσδιορίσθηκαν με τα νεότερα νομοθετήματα. Λαμβάνοντας, περαιτέρω, υπόψη ότι σύμφωνα με τα επικαλούμενα από την ΕΛ.ΣΤΑΤ. στοιχεία στην Οικονομική Διεύθυνση της ΕΛ.ΣΤΑΤ. υπηρετούν συνολικά οκτώ (8) υπάλληλοι του κλάδου ΠΕ Στατιστικών, τέσσερις (4) υπάλληλοι ΠΕ Διοικητικού - Οικονομικού και έξι (6) ΤΕ Διοικητικού - Οικονομικού δεν αποδεικνύεται, κατά την κρίση του Κλιμακίου, αδυναμία ή ανεπάρκεια του προσωπικού αυτού για την εκτέλεση των εργασιών αυτών και μάλιστα σε βαθμό, που να καθιστά αναγκαία την επίμαχη ανάθεση. (...)

Δεν ανακλήθηκε με την ΕΣ/ΤΜ.4/15/2019

Παρατυπίες στο καθεστώς προαιρετικής απόσταξης οίνου. Συμβάσεις «φασόν». Ανάκτηση.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Καθεστώς προαιρετικής απόσταξης οίνου. Η ψευδής δήλωση παραγωγής των παραγωγών VINORTE και VINICOLA DI CAPUA συνεπιφέρει την έντοκη ανάκτηση των καταβληθεισών ενισχύσεων από τον δικαιούχο της ενίσχυσης οινοπνευματοποιό ή τον εξομοιούμενο με αυτόν στην περίπτωση φασόν παραγωγό και επιπλέον την ανάκτηση από τον παραγωγό που δεν τήρησε τις υποχρεώσεις του ως κύρωση του ποσού της ενίσχυσης της προκαταβολής που πληρώθηκε στον οινοπνευματοποιό.

Αποδοχή δωρεάς πλοίου από το Δημόσιο, κατόπιν συμφωνίας διακρατικής με την κυβέρνηση των ΗΠΑ – Εφαρμογή ή μη του άρθρου 3 ν. 4182/2013 για την αποδοχή κοινωφελών περιουσιών από το Δημόσιο, με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, προκειμένου να περιέλθει η κυριότητα του πλοίου στο Δημόσιο.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η συμφωνία μεταξύ της Ελληνικής Κυβέρνησης και της Κυβέρνησης των ΗΠΑ για περιέλευση ενός ιστορικής σημασίας πλοίου στην κυριότητα του ελληνικού κράτους, προκειμένου να χρησιμεύσει ως μουσειακό έκθεμα δεν αποτελεί δωρεά κατά την έννοια του Αστικού Κώδικα, αλλά συμφωνία μεταξύ κρατών (διακρατική) για την επίτευξη εθνικού σκοπού, η οποία, κατά ρητή πρόβλεψη των όρων της, διέπεται από το δίκαιο των Η.Π.Α. και, επομένως, δεν απαιτείται πράξη αποδοχής αυτής από τον Υπουργό Οικονομικών για να θεωρηθεί ολοκληρωμένη η περιέλευση της κυριότητας του αναφερόμενου σε αυτή πλοίου στο Ελληνικό Δημόσιο, ούτε για να καταστεί δυνατή η εγγραφή του πλοίου στα ελληνικά νηολόγια. Δεν έχει επομένως εν προκειμένω εφαρμογή ο Κώδικας Κοινωφελών Περιουσιών (α.ν. 2039/1939 και ήδη ο ν. 4182/2013). Η απάντηση στα λοιπά ερωτήματα παρέλκει κατόπιν των ανωτέρω. (πλειοψ.) Παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια ΝΣΚ, κατόπιν της υπ’ αριθ. 109/2017 γνωμ. του Δ΄ Τμήματος ΝΣΚ.

Κοινοτικό Δίκαιο - Γεωργία. Αγροτεμάχια. Κληρονομητήρια. Οικονομικές ενισχύσεις.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
(Τριμελούς Επιτροπής) Μετά την τελεσίδικη ακύρωση ιδιογράφου διαθήκης, στην οποία εβασίζετο το κληρονομητήριο που επικαλείται ο ενδιαφερόμενος παραγωγός, προς απόδειξη της νομίμου κατοχής του επί των προς ενίσχυση αγροτεμαχίων, η Διοίκηση αφενός μεν υποχρεούται, υπό την περαιτέρω προϋπόθεση της άρσεως ισχύος του κατεχομένου από τον παραγωγό κληρονομητηρίου, να παύσει για το μέλλον τυχόν καταβαλλομένη σ αυτόν ενίσχυση, αφετέρου δε δεν δικαιούται, λόγω του ισχύοντος τεκμηρίου εκ του κληρονομητηρίου, να θεωρήσει ανίσχυρες και να αναζητήσει τις ήδη καταβληθείσες βάσει του κληρονομητηρίου ενισχύσεις. Και υπό την εκδοχή ότι η Διοίκηση δεν δεσμεύεται εκ των διατάξεων του ΑΚ και του ΚΠολΔ περί του εκ του κληρονομητηρίου τεκμηρίου, αφενός μεν υποχρεούται να παύσει στο μέλλον πάσα τυχόν καταβαλλομένη στον παραγωγό ενίσχυση, αφετέρου δε δεν δικαιούται να αναζητήσει, τις καταβληθείσες ενισχύσεις, οι οποίες εισεπράττοντο από τον παραγωγό καλοπίστως, κατ έτος, για μακρό χρονικό διάστημα, και μετά την πάροδο πενταετίας από την αναγνώρισή του ως δικαιούχου, εχρησιμοποιήθησαν δε πράγματι από αυτόν για την εκπλήρωση των στόχων του οικείου κοινοτικού καθεστώτος ενισχύσεως, διότι τυχόν καταλογισμός τους θα δημιουργούσε, στο μεν καλόπιστο παραγωγό απρόβλεπτες οικονομικές δυσχέρειες, στο δε οικείο κοινοτικό καθεστώς ενισχύσεως δυσλειτουργίες και δυσχέρειες εφαρμογής, και θα αντέκειτο έτσι στις αρχές της χρηστής διοικήσεως. Αγρομισθώσεις, έστω και παρά μη κυρίου, είναι έγκυρες και οι μισθωτές δικαιούνται, συντρεχουσών και των λοιπών προϋποθέσεων, των συναφών κοινοτικών ενισχύσεων.

Η απόφαση 993/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ. Ο κληρονόμος αμφισβήτησε τον προσδιορισμό της αγοραίας αξίας κληρονομούμενου οικοπέδου στα 150€/τ.μ., καθώς και την επιβολή προστίμου 50%. Η ΔΕΔ επικύρωσε την αξία του ακινήτου, καθώς εξέτασε ότι αυτή είχε γίνει αποδεκτή σε προηγούμενες δηλώσεις φόρου μεταβίβασης ακινήτων. Όσον αφορά το πρόστιμο, κρίθηκε ορθό, διότι η διαφορά φόρου (€8.900,52) υπερέβαινε το 50% του αρχικά δηλωθέντος φόρου (€9.398,93), δικαιολογώντας την επιβολή προστίμου 50% (€4.450,26). Το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό επικυρώθηκε στα €13.350,78.

Καθορισμός όρων, προϋποθέσεων, τεχνικών θεμάτων, αναγκαίων λεπτομερειών και διαδικασίας για τη χορήγηση της προβλεπόμενης στο αρ. 1 του ν. 4353/2015 (ΦΕΚ 173 Α') επιστολής-βεβαίωσης, η οποία περιλαμβάνει δήλωση του αρμόδιου Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων ότι η ελληνική Κυβέρνηση έχει συναινέσει ως προς την παραμονή των Ελλήνων νέων στο Μέρος Υποδοχής (Αυστραλία).

Η απόφαση (Αριθμός 721/02-05-2025) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά διορθωτικής πράξης προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμου για το φορολογικό έτος 2021, συνολικού ύψους €86.224,64. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την καταλογιζόμενη προσαύξηση περιουσίας ύψους €174.191,80 και την εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής ανάλυσης ρευστότητας. Η Φορολογική Διοίκηση διαπίστωσε ότι το δηλούμενο μηδενικό εισόδημα του προσφεύγοντα δεν κάλυπτε τις προσωπικές δαπάνες διαβίωσης, δικαιολογώντας έτσι την εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής. Οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντα περί γνωστής προέλευσης των πιστώσεων (από εταιρείες ή τρίτους) και περί εσφαλμένου υπολογισμού διαθεσίμων μετρητών, απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι και αναπόδεικτοι.

Η πρώτη προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση των όρων 4.3 και 6.2 της διακήρυξης, επειδή η Επιτροπή Παραλαβής δεν έχει αρμοδιότητα για ποιοτικό έλεγχο φυσικού αερίου και δεν υπάρχει νομική βάση για βεβαίωση σύνθεσης. Επίσης, αμφισβητεί την απαίτηση πιστοποιητικών ποιότητας ISO και τον ασαφή προσδιορισμό της μονάδας τιμολόγησης. Η δεύτερη προσφεύγουσα ζητεί τροποποίηση των όρων 2.2.6 και 2.2.9.2 λόγω αντιφάσεων στα απαιτούμενα τίμηματα συμβάσεων και ασάφειας στον τρόπο υποβολής οικονομικών προσφορών, θεωρώντας την υπάρχουσα διατύπωση αδύνατη για εφαρμογή.

Η προσφεύγουσα ασκεί προδικαστική προσφυγή ζητώντας την ακύρωση της απόφασης της αναθέτουσας αρχής, η οποία έγινε αποδεκτή η προσφορά της παρεμβαίνουσας για το τμήμα 1 του διαγωνισμού. Το αντικείμενο της σύμβασης είναι η προμήθεια αντιδραστηρίων και αναλωσίμων υλικών με ταυτόχρονη παραχώρηση συνοδού εξοπλισμού για το Εργαστήριο Βιοπαθολογίας, με προϋπολογισμό 194.130,36 € (χωρίς ΦΠΑ). Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η τεχνική προσφορά της παρεμβαίνουσας δεν πληρούσε τους όρους της διακήρυξης για τους ίδιους λόγους (ανεπαρκής αριθμός συσκευασιών αντιδραστηρίων για ποιοτικό έλεγχο) που οδήγησαν στην απόρριψη της δικής της προσφοράς, παραβιάζοντας την αρχή του ενιαίου μέτρου κρίσης.