ΑΕΠΠ/501/2020
Τύπος: Προδικαστικές Προσφυγές
Η προσφεύγουσα εταιρεία αίτησε με την προδικαστική προσφυγή της την ακύρωση της απόφασης υπ' αριθμ. 72/2020 της Οικονομικής Επιτροπής της αναθέτουσας αρχής, η οποία έκρινε αποδεκτή την προσφορά της παρεμβαίνουσας εταιρείας για τις υπηρεσίες φύλαξης του ιστορικού κέντρου, του δημαρχιακού μεγάρου, των σχολικών συγκροτημάτων και του δημοτικού κοιμητηρίου, με συνολική προϋπολογισμένη δαπάνη 422.132,39€ πλέον ΦΠΑ. Οι λόγοι που επικαλέστηκε η προσφεύγουσα ήταν ότι η παρεμβαίνουσα έπρεπε να αποκλειστεί λόγω σοβαρών πλημμελειών σε προηγούμενη σύμβαση και λόγω απόκρυψης σχετικών στοιχείων, καθώς και ότι η οικονομική της προσφορά ήταν απαράδεκτη λόγω μη συνυπολογισμού της προβλεπόμενης παρακράτησης φόρου 8%.
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΑΕΠΠ/157/2019
Η προσφεύγουσα εταιρεία με την προδικαστική προσφυγή ζητά την ακύρωση της απόφασης της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου, η οποία απέρριψε την προσφορά της για τον δημόσιο ανοικτό ηλεκτρονικό διαγωνισμό για το έργο «Συντήρηση Δημαρχιακού Μεγάρου – Πολιτιστικού Κέντρου και Κολυμβητηρίου». Το αντικείμενο της σύμβασης αφορά την εκτέλεση των εργασιών συντήρησης των κτιριακών εγκαταστάσεων του Δημαρχιακού Μεγάρου, του Πολιτιστικού Κέντρου και του Κολυμβητηρίου, με προϋπολογισμένη δαπάνη 399.000,00 ευρώ συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι δεν ενημερώθηκε σωστά για την υποβολή των απαιτούμενων δικαιολογητικών και ζητά την επανέναρξη της διαδικασίας από το στάδιο της πρόσκλησης για προσκόμιση δικαιολογητικών.
ΑΕΠΠ/1278/2019
Η προδικαστική προσφυγή αίτεται την ακύρωση της απόφασης της Οικονομικής Επιτροπής της Περιφέρειας που κατακύρωσε το έργο «ΑΝΕΓΕΡΣΗ ΝΕΟΥ ΔΗΜΑΡΧΙΑΚΟΥ ΜΕΓΑΡΟΥ ΔΗΜΟΥ» στην Ένωση Οικονομικών Φορέων «...». Το αντικείμενο της σύμβασης ήταν η ανέγερση νέου δημαρχιακού μεγάρου με προϋπολογισμό 17.000.000 ευρώ. Η προσφυγή επικαλείται ότι τα μέλη της ένωσης απέκρυψαν κρίσιμες πληροφορίες για συμφωνίες στρέβλωσης του ανταγωνισμού κατά την υποβολή του ΕΕΕΠ, γεγονός που συνιστά λόγο αποκλεισμού κατά τον νόμο.
ΝΣΚ/63/2020
Ιδιοκτησιακό καθεστώς περιβάλλοντος χώρου Ζαππείου Μεγάρου.(...)Ο περιβάλλων χώρος του Ζαππείου Μεγάρου αποτελεί ιδιοκτησία του ν.π.δ.δ. «Επιτροπή Ολυμπίων και Κληροδοτημάτων», και απολαμβάνει της αυτής συνταγματικής προστασίας, όπως και το εν λόγω Μέγαρο κοινωφελούς σκοπού.
ΑΕΠΠ/154/2017
Με την προδικαστική προσφυγή, οι ενάγοντες ζήτησαν να κριθεί άκυρη η σύμβαση έργου μεταξύ του δημοσίου φορέα και της εταιρείας, με αντικείμενο την εκτέλεση εργασιών ανακαίνισης και αναδιάρθρωσης χώρων, λόγω σοβαρών παραβάσεων στις διαδικασίες δημοσίων συμβάσεων. Ισχυρίστηκαν ότι η διαδικασία ήταν εσφαλμένη, με πιθανή νοθεία και έλλειψη διαφάνειας, ζητώντας τη διενέργεια νέας διαδικασίας. Επιπλέον, ζήτησαν τη λύση της σύμβασης και αποζημίωση για τις ζημίες που υπέστησαν, αναφέροντας σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις λόγω της μη νόμιμης διαδικασίας.
ΔΕΔ/Θεσ/391/2025
Η απόφαση (391/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 100,00€ για το φορολογικό έτος 2020. Το πρόστιμο επιβλήθηκε στον προσφεύγοντα λόγω εκπρόθεσμης υποβολής (στις 10/06/2021) της συγκεντρωτικής κατάστασης εσόδων 2020, ενώ η καταληκτική ημερομηνία υποβολής σύμφωνα με την ΠΟΛ 1022/2014, όπως ίσχυε για το 2020, ήταν η 17/05/2021. Ο προσφεύγων υποστήριξε ότι η καθυστέρηση οφειλόταν στις συνθήκες COVID-19 και την εξ αποστάσεως εργασία υπαλλήλων, ενώ σημείωσε ότι δεν υπήρχε πρόθεση απόκρυψης εσόδων, καθώς μοναδικός αντισυμβαλλόμενος ήταν ο ΕΛΚΕ ΑΠΘ. Η Δ.Ε.Δ. επικύρωσε την πράξη επιβολής προστίμου κρίνοντας ότι ορθώς επιβλήθηκε το πρόστιμο της εκπρόθεσμης υποβολής βάσει του άρθρου 54 του ν. 4987/2022.
ΑΕΠΠ/914/2020
Η προσφεύγουσα με την προδικαστική προσφυγή αίτησε την ακύρωση της απόφασης του Προέδρου του Δ.Σ. του «…», η οποία απορρίπτει την προσφορά της στο διαγωνισμό. Ιδιαίτερα, διαμαρτυρήθηκε ότι η αναθέτουσα αρχή κατέκρινε την προσφορά της λόγω υποτιθέμενης απόκρυψης πληροφοριών σχετικά με παραβάσεις εργατικού δικαίου από την εταιρεία «…», στην οποία στηρίστηκε η προσφυγή. Το αντικείμενο της σύμβασης αφορούσε υπηρεσίες φύλαξης και καθαρισμού για διάστημα 36 μηνών με συνολικό προϋπολογισμό €6.290.000,00 (χωρίς ΦΠΑ). Η προσφυγή υποστηρίχθηκε ότι η αιτιολογία του αποκλεισμού ήταν εσφαλμένη, καθώς οι πληροφορίες που απαιτούνταν να δηλωθούν περιορίζονταν χρονικά στα δύο έτη πριν την υποβολή της προσφοράς, σύμφωνα με τον νόμο και τη διακήρυξη.
ΑΕΠΠ/121/2017
Η προδικαστική προσφυγή αίτησε την άρνηση του έργου (που αποτελούσε αντικείμενο της σύμβασης) λόγω σοβαρών παραβάσεων των όρων της σύμβασης. Ειδικότερα, ισχυρίστηκε ότι η ανάθεση του έργου ήταν παράνομη λόγω σημαντικών αδικαιολόγητων καθυστερήσεων στη διεκπεραίωσή του, αναστολής του έργου χωρίς αιτιολογία, καθώς και εκπρόθεσμης υποβολής εργασιών. Ο προσφεύγων επισήμανε ότι η αναθεώρηση των μελετών έγινε εκτός των καθορισμένων προθεσμιών, με αποτέλεσμα να προκύψουν επιπλέον τεχνικές και χρηματοοικονομικές δυσκολίες για τις οποίες δεν υπήρχε επαρκής αιτιολόγηση. Η σύμβαση αφορούσε ολοκληρωμένη συντήρηση και αναβάθμιση τεχνικών εγκαταστάσεων.
ΑΕΠΠ/331/2021
Η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της απόφασης που επικύρωσε το 1ο Πρακτικό της Επιτροπής Διαγωνισμού, με το οποίο απορρίφθηκε η προσφορά της και έγινε δεκτή η προσφορά της παρεμβαίνουσας, για τη σύμβαση με τίτλο '******' (κρυφό λόγω απόκρυψης στοιχείων). Το αντικείμενο της σύμβασης αφορά εργασίες βέλτιστης προσαρμογής ψηφιακών υπηρεσιών και εφαρμογών σε δημόσιους φορείς, οργανωτικού και τεχνολογικού πλαισίου, καθώς και υπηρεσίες υψηλής προστιθέμενης αξίας. Η πρόταση της προσφεύγουσας απορρίφθηκε λόγω μη ψηφιακής υπογραφής σε δικαιολογητικά, παρότι αυτή ισχυρίστηκε ότι η ιδιόχειρη υπογραφή είχε ίδια νομική ισχύ.
ΔΕΔ/Αθ/746/2025
Η απόφαση 746/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά Πράξης Επιβολής Προστίμου ύψους 100,00€, βάσει του άρθρου 53 του ν.5104/2024. Το πρόστιμο επιβλήθηκε από το ΚΕ.ΦΟ.ΔΕ Αττικής λόγω εκπρόθεσμης υποβολής των καταστάσεων φορολογικών στοιχείων πελατών-προμηθευτών (ΜΥΦ) για τον Δεκέμβριο του 2018. Η υποβολή πραγματοποιήθηκε στις 26/05/2019, ενώ η καταληκτική ημερομηνία για τη διόρθωση αποκλίσεων (ΠΟΛ. 1195/2019) ήταν η 20/05/2019. Η προσφεύγουσα προέβαλε ότι η πράξη επιβολής προστίμου ήταν ασαφής ως προς την παράβαση και ότι η έκθεση διαπιστώσεων δεν ανέφερε τον αριθμό των εκπρόθεσμων καταστάσεων. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι η εκπρόθεσμη υποβολή ήταν τεκμηριωμένη και ότι η εταιρεία είχε πρόσβαση στα στοιχεία των δηλώσεων μέσω του ιστορικού υποβολών της (taxis). Ως εκ τούτου, επικυρώθηκε η οριστική φορολογική υποχρέωση των 100,00 ευρώ.
ΝΣΚ/119/2020
α) Εάν η διάταξη του άρθρου 53 παρ.1 του ν. 4447/2016 έχει εφαρμογή στη μίσθωση ακινήτου- κτιριακού συγκροτήματος, που βρίσκεται στον περιβάλλοντα χώρο του Ζαππείου Μεγάρου, β) δυνατότητα ή μη παράτασης της ανωτέρω μίσθωσης με βάση τη διάταξη του άρθρου 41 του ν. 4605/2019, και γ) δυνατότητα ή μη ανανέωσης της λήξασας σύμβασης μίσθωσης του εν λόγω κτιριακού συγκροτήματος με βάση τη διάταξη του άρθρου 24 παρ.10 του ν. 4182/2013.(...)α) Η διάταξη του άρθρου 53 παρ. 1 του ν. 4447/2016 δεν τυγχάνει εφαρμογής στη μίσθωση ακινήτου- κτιριακού συγκροτήματος του νπδδ «Επιτροπή Ολυμπίων και Κληροδοτημάτων», που βρίσκεται στον περιβάλλοντα χώρο του Ζαππείου Μεγάρου, και συνεπώς η μίσθωση αυτή δεν έχει παραταθεί αυτοδικαίως μέχρι 31.12.2021, εκ του γεγονότος ότι στο κτιριακό αυτό συγκρότημα λειτουργεί κινηματογράφος (κατά πλειοψηφία). β) Η διάταξη του άρθρου 41 του ν. 4605/2019, που προβλέπει δυνατότητα παράτασης των εμπορικών μισθώσεων ακινήτων, μεταξύ άλλων και νπδδ, δεν εφαρμόζεται στην ως άνω μίσθωση, διότι στο μισθωθέν κτιριακό συγκρότημα του προαναφερόμενου νομικού προσώπου λειτουργεί, και μάλιστα κατά τρόπο οργανικά και λειτουργικά ενιαίο, κινηματογράφος που έχει χαρακτηρισθεί ως διατηρητέο ιστορικό μνημείο και διατηρητέος κατά χρήση (ομόφωνα). γ) Δυνατότητα αναμίσθωσης της παραπάνω μίσθωσης, που έληξε κατά παράταση στις 12.02.2016, δεν υφίσταται σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 24 παρ. 10 του ν. 4182/2013, καθόσον από τη λήξη της έχει παρέλθει διάστημα πλέον των τεσσάρων ετών, χρόνος ο οποίος, ενόψει και του ιστορικού της εξέλιξής της, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως εύλογος (κατά πλειοψηφία).