Η απόφαση 762 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2022. Ο έλεγχος του 2ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης είχε καταλογίσει διαφορά φόρου και πρόστιμο ύψους 42.509,39€, καθώς απέρριψε την ανάλωση κεφαλαίου 108.630,29€ που επικαλέστηκε ο προσφεύγων για την κάλυψη τεκμηρίου αγοράς ακινήτου. Η φορολογική αρχή, μη αποδεχόμενη τον πίνακα ανάλωσης, προσδιόρισε το φορολογητέο εισόδημα με βάση τον εναλλακτικό τρόπο ελάχιστης φορολογίας (τεκμήρια) στο ύψος των 85.676,46€. Η ΔΕΔ, αφού συνέταξε δικούς της πίνακες ανάλωσης κεφαλαίου προηγούμενων ετών (2003-2021), διαπίστωσε ότι υπήρχε διαθέσιμο υπόλοιπο κεφαλαίου ύψους 110.547,23€. Ως εκ τούτου, έκρινε ότι ο προσφεύγων ορθά χρησιμοποίησε το ποσό των 108.630,29€, αποδεχόμενη τον ισχυρισμό του και ακυρώνοντας τη φορολογική επιβάρυνση που προέκυψε από τα τεκμήρια. Το τελικό φορολογητέο εισόδημα παρέμεινε το δηλωθέν (2.859,22€).

Η απόφαση 999 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός ιδιώτη ιατρού (ψυχιάτρου) κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2021 και 2022, οι οποίες του επέβαλαν συνολικές οφειλές περίπου €30.000. Ο έλεγχος διαπίστωσε σημαντικές πιστώσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς, κυρίως μέσω καταθέσεων μετρητών, τις οποίες ο προσφεύγων δήλωσε ότι προέρχονταν από τον τζίρο της επιχείρησής του αλλά δεν είχαν δηλωθεί. Ο κύριος ισχυρισμός του για ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών απορρίφθηκε. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι το υπολογιζόμενο διαθέσιμο οικογενειακό εισόδημα σε μετρητά (€175.586,64) ήταν σημαντικά μικρότερο από το κεφάλαιο που διατηρούσε ήδη σε τραπεζικούς λογαριασμούς στην αλλοδαπή (€343.273,47) την 01-01-2021, συνεπώς δεν υπήρχε διαθέσιμο υπόλοιπο προς αιτιολόγηση των νέων καταθέσεων.

Η απόφαση 785/08-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2018, η οποία προσδιόρισε συνολικό ποσό φόρου προς καταβολή ύψους 122.857,33€. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε εσφαλμένο συνυπολογισμό τόκων επαγγελματικού δανείου στον πίνακα ανάλωσης κεφαλαίου προηγούμενων ετών, ισχυρισμός που κρίθηκε βάσιμος. Ωστόσο, απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί του περί μη συνυπολογισμού εισοδήματος από περαιώσεις και ποσών δανείων (στεγαστικού και κεφαλαίου κίνησης) για κάλυψη τεκμηρίων, καθώς δεν αποδείχθηκαν ή δεν αποτελούσαν πραγματικό εισόδημα για ανάλωση. Παρά τη μερική αποδοχή, η απόφαση δεν τροποποίησε την προσβαλλόμενη πράξη, με την οριστική φορολογική υποχρέωση να παραμένει στο αρχικό ποσό των 122.857,33€.

Η απόφαση (αρ. 412/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων (Α.58 και Α.57.παρ.5 του Κ.Φ.Δ.) των ετών 2020 και 2021 που εκδόθηκαν από το Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π. Ο έλεγχος διαπίστωσε σημαντική διαφορά στα καθαρά κέρδη του προσφεύγοντος, λογίζοντας μεγάλα ποσά τραπεζικών πιστώσεων ως προσαύξηση περιουσίας. Συνολικά καταλογίστηκαν €237.421,22 για το 2020 και €156.477,18 για το 2021. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί κάλυψης των ποσών μέσω ανάλωσης κεφαλαίου, καθώς ο έλεγχος διαπίστωσε αρνητικό διαθέσιμο υπόλοιπο. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό περί επιμερισμού των πιστώσεων στους συνδικαιούχους, κρίνοντας ότι δεν είχαν τη δυνατότητα κατάθεσης των επίμαχων ποσών.

Η Απόφαση 1107 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά διορθωτικών πράξεων φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, οι οποίες επιβλήθηκαν από τη ΔΟΥ Έδεσσας λόγω μη αιτιολογημένων τραπεζικών πιστώσεων (προσαύξηση περιουσίας). Η προσφεύγουσα επικαλέστηκε επανακαταθέσεις ποσών, ανάλωση διαθεσίμου εισοδήματος προηγουμένων ετών και διευκόλυνση φιλικών προσώπων. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς ανάλωσης κεφαλαίου και διευκολύνσεων. Ωστόσο, αποδέχθηκε ορισμένους ισχυρισμούς περί δικαιολογημένων πιστώσεων (επιστροφή φόρου, εξόφληση επιταγών και μία επανακατάθεση λάθους). Κατόπιν της απόφασης, το συνολικό ποσό προσαύξησης περιουσίας μειώθηκε από 90.966,59€ σε 86.966,59€ για το 2018 και από 40.022,01€ σε 37.212,34€ για το 2019, οδηγώντας σε τροποποίηση των προσβαλλόμενων πράξεων.

Η Απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών 979/23.05.2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της προσφεύγουσας κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος του φορολογικού έτους 2018. Η φορολογική αρχή είχε καταλογίσει συνολικό ποσό 643,14€, λόγω διαπίστωσης προσαύξησης περιουσίας ύψους 1.468,33€, η οποία προέκυψε από τον ισομερή επιμερισμό πιστωθέντος ποσού ιδιωτικής επιταγής σε κοινό τραπεζικό λογαριασμό. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι το ποσό προερχόταν από διαθέσιμο κεφάλαιο προηγουμένων ετών, επικαλούμενη σύμβαση δανείου με τον πατέρα της. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι η αδυναμία της προσφεύγουσας να τεκμηριώσει επαρκώς την πηγή της συγκεκριμένης τραπεζικής πίστωσης—ειδικά ως προς τον εκδότη της επιταγής—καθιστά τον ισχυρισμό περί διαθέσιμου κεφαλαίου αναπόδεικτο.

Η απόφαση 492/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της άρνησης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ηγουμενίτσας να διενεργήσει εκκαθάριση της 2ης τροποποιητικής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος οικονομικού έτους 2008, λόγω μη απόδειξης του επικαλούμενου ποσού ανάλωσης κεφαλαίου. Ο προσφεύγων ζητούσε την αύξηση του δηλωθέντος κεφαλαίου (κωδικός 787) από €68.124,96 σε €137.226,96. Η φορολογική αρχή απέρριψε το αίτημα, καθώς ο προσφεύγων δεν προσκόμισε τα απαραίτητα αποδεικτικά στοιχεία (δηλώσεις και εκκαθαριστικά) για τη σχηματισμό του κεφαλαίου των ετών 1993-1995, στα οποία περιλαμβάνονται και οι δαπάνες που λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό του διαθέσιμου κεφαλαίου. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, επιβεβαιώνοντας την ορθότητα της απόφασης της Δ.Ο.Υ.

Η απόφαση 468/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Η προσφεύγουσα φορολογήθηκε βάσει τεκμαρτού εισοδήματος λόγω μεγάλης δαπάνης (γονική παροχή/δωρεά €180.000) που προσπάθησε να καλύψει με ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών. Η αρχική πράξη της Δ.Ο.Υ. αναγνώρισε κεφάλαιο προς ανάλωση ύψους €136.722,66. Η ΔΕΔ, εξετάζοντας τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας –ιδίως περί λανθασμένου υπολογισμού του κεφαλαίου– διόρθωσε τον υπολογισμό του τεκμηρίου κατοικίας για το οικονομικό έτος 2011 και συμπεριέλαβε επιπλέον κεφάλαιο από το οικ. έτος 1997. Κατόπιν αυτών, το τελικό προς ανάλωση κεφάλαιο καθορίστηκε στα €140.851,91, οδηγώντας στην τροποποίηση της προσβαλλόμενης πράξης.

Η απόφαση (187/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) εξετάζει ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και εισοδήματος για τις φορολογικές περιόδους 2018 και 2019. Η ΔΕΔ αποδέχεται εν μέρει την προσφυγή. Συγκεκριμένα, κρίνει ως δικαιολογημένες μία κατάθεση μετρητών ύψους 9.950 € (λόγω ανάλωσης κεφαλαίου) και μικρότερα αναιτιολόγητα ποσά, μειώνοντας έτσι το συνολικό ποσό των αδιευκρίνιστων τραπεζικών καταθέσεων. Αυτή η τροποποίηση οδηγεί σε χαμηλότερο καταλογισμό φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα έτη 2018 και 2019. Ωστόσο, η ΔΕΔ επικυρώνει τις πράξεις ΦΠΑ, κρίνοντας ότι οι δαπάνες από συναλλαγές με τον συγκεκριμένο εκδότη δεν ήταν νόμιμα τεκμηριωμένες, με συνέπεια την απόρριψη του σχετικού δικαιώματος έκπτωσης από τον ΦΠΑ.

Η απόφαση 530/01-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2021 και 2022, που εκδόθηκαν από τη ΔΟΥ Βέροιας. Ο έλεγχος διαπίστωσε αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη ύψους 62.969,62€ για το 2021 και 38.437,42€ για το 2022, προερχόμενη από πιστώσεις (καταθέσεις μετρητών) στους επαγγελματικούς λογαριασμούς του προσφεύγοντος. Το κείμενο απορρίπτει τον ισχυρισμό του προσφεύγοντος ότι οι καταθέσεις προέρχονται από διαθέσιμο κεφάλαιο προηγούμενων ετών, καθώς οι λογαριασμοί αφορούν αποκλειστικά την επιχειρηματική του δραστηριότητα. Επικυρώνονται οι πράξεις καταλογισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, με τροποποίηση μόνο της νομικής βάσης επιβολής προστίμου (άρθρα 58 και 58Α του Ν.4987/2022).