Η απόφαση 214/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής μιας επιχείρησης κατά πέντε Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ για τις φορολογικές περιόδους 2020 έως 2024. Η φορολογική αρχή είχε μειώσει το υπόλοιπο ΦΠΑ για έκπτωση/επιστροφή κατά συνολικά 349.359,17 € επειδή έκρινε ότι η προσφεύγουσα δεν είχε εννεαετή μίσθωση στο ακίνητο όπου πραγματοποίησε κατασκευές επενδυτικών αγαθών κατά τον χρόνο γένεσης του δικαιώματος έκπτωσης, σύμφωνα με το άρθρο 33 του Κώδικα ΦΠΑ (όπως ίσχυε). Η ΔΕΔ, επικαλούμενη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ 1108/2021) και του Δικαστηρίου της ΕΕ, έκρινε ότι το δικαίωμα έκπτωσης ΦΠΑ εισροών γεννάται εφόσον τα αγαθά χρησιμοποιούνται για φορολογούμενες πράξεις, και ότι η προϋπόθεση της εννεαετούς χρήσης δεν επηρεάζει τη γένεση του δικαιώματος έκπτωσης. Συνεπώς, η ΔΕΔ ακυρώνει τις προσβαλλόμενες πράξεις και αναγνωρίζει πλήρως το δικαίωμα της επιχείρησης για έκπτωση/επιστροφή του εν λόγω ποσού ΦΠΑ.

Η απόφαση 727 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής της εταιρείας «……………………..» και την ακύρωση της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ/Επιβολής Προστίμου, φορολογικής περιόδου 01/04/2024 - 30/06/2024, του Προϊσταμένου του 4ου ΕΛ.ΚΕ. Αττικής. Η εταιρεία προσέφυγε ζητώντας την αναγνώριση του δικαιώματος επιστροφής φόρου εισροών ποσού 379.399,45€. Ο έλεγχος είχε διαπιστώσει ότι δεν υπήρχε δικαίωμα συμψηφισμού του ποσού αυτού στον κωδικό 402 της περιοδικής δήλωσης ΦΠΑ, διότι προέρχονταν από προγενέστερη φορολογική περίοδο (01/07/2023 – 30/09/2023), όπου είχε απορριφθεί το αίτημα επιστροφής. Ωστόσο, η ΔΕΔ έκρινε ότι, εφόσον η προσφεύγουσα είχε δικαίωμα έκπτωσης του επίμαχου ΦΠΑ εισροών (όπως είχε αναγνωριστεί σε προηγούμενο έλεγχο), είχε και δικαίωμα να αιτηθεί άμεσα την επιστροφή του, σύμφωνα με τις τροποποιημένες διατάξεις του ν. 2859/2000 και την ευθυγράμμιση με την Οδηγία 2006/112/ΕΚ.

Η απόφαση 1018/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) δέχεται την ενδικοφανή προσφυγή και ακυρώνει τις πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. και την επιβολή προστίμου της Δ.Ο.Υ. Το κύριο ζήτημα ήταν το δικαίωμα έκπτωσης ΦΠΑ ύψους 62.061,30 ΕΥΡΩ επί χρέωσης τόκων δανείου που χορήγησε η ανάδοχος εταιρεία για τη χρηματοδότηση της κατασκευής εννέα φωτοβολταϊκών πάρκων. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η παροχή του δανείου και η κατασκευή του έργου συνιστούν μία ενιαία σύνθετη πράξη για τους σκοπούς του ΦΠΑ. Δεδομένου ότι η κύρια πράξη (κατασκευή) υπόκειται σε ΦΠΑ, η παρεπόμενη παροχή (τόκοι) ακολουθεί την ίδια φορολογική τύχη. Ως εκ τούτου, ο προσφεύγων είχε νόμιμο δικαίωμα έκπτωσης του ΦΠΑ, με αποτέλεσμα να ακυρωθούν οι πράξεις καθώς και το σχετικό πρόστιμο των 100,00 ΕΥΡΩ για ανακριβή δήλωση.

Η απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός συνεταιρισμού κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και επιβολής προστίμου της Δ.Ο.Υ. Κέρκυρας για τις φορολογικές περιόδους 2021 έως 2023. Ο συνεταιρισμός αμφισβητούσε τη μη αναγνώριση του ΦΠΑ εισροών, ο οποίος αφορούσε δαπάνες για την κατασκευή φωτοβολταϊκών σταθμών (επενδυτικά αγαθά), με αιτιολογία κυρίως την έλλειψη συγκεκριμένης έννομης σχέσης για τη χρήση των ακινήτων. Η ΔΕΔ, επικαλούμενη τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έκρινε ότι πληρούνταν οι βασικές προϋποθέσεις για τη γένεση του δικαιώματος έκπτωσης του ΦΠΑ. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ έκανε μερικώς δεκτή την προσφυγή: τροποποίησε τις πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ (αναγνωρίζοντας πλήρως το δικαίωμα έκπτωσης), αλλά απέρριψε τον λόγο που αφορούσε την ακύρωση του προστίμου ύψους 250,00 € για μη πλήρη παροχή στοιχείων.

Η απόφαση αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας Ιδιωτικής Κεφαλαιουχικής Εταιρείας (ΙΚΕ), αναφορικά με πέντε οριστικές πράξεις προσδιορισμού ΦΠΑ της Δ.Ο.Υ. Ηρακλείου Κρήτης για τις φορολογικές περιόδους 09/2020 έως 01/2024. Η φορολογική αρχή είχε αρνηθεί την έκπτωση/επιστροφή του ΦΠΑ εισροών, κρίνοντας ότι τα μοναδικά έσοδα της εταιρείας προέρχονταν από ευρωπαϊκές επιχορηγήσεις, οι οποίες αποτελούν πράξεις εκτός πεδίου ΦΠΑ. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) έκανε δεκτή την προσφυγή και τροποποίησε τις πράξεις, κρίνοντας ότι το κρίσιμο στοιχείο για το δικαίωμα έκπτωσης είναι ο προορισμός των εισροών για τη διενέργεια φορολογητέων πράξεων, έστω και μελλοντικών (εμπορική αξιοποίηση των αποτελεσμάτων της έρευνας), σύμφωνα με τη νομολογία του ΔΕΕ, ανεξάρτητα από τον τρόπο χρηματοδότησης (επιδοτήσεις).

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ανώνυμης εταιρείας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ της Δ.Ο.Υ. Έδεσσας για τις φορολογικές περιόδους 01/08/2023–31/12/2023 και 01/01/2024–31/01/2024. Η συνολική διαφορά ΦΠΑ ύψους 352.152,68€ προέκυψε κυρίως από τη μη αναγνώριση εισροών ΦΠΑ που αφορούσαν αγορές α' υλών (ροδάκινων) από δύο συγκεκριμένες προμηθεύτριες εταιρείες. Η φορολογική αρχή απέρριψε το δικαίωμα έκπτωσης, καθώς διαπιστώθηκε από διασταυρωτικούς ελέγχους (MyData, Taxis) ότι οι προμηθευτές δεν είχαν τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν τις πωλήσεις, η έδρα μίας εξ αυτών δεν βρέθηκε, και υπήρχαν ελλείψεις στα έγγραφα μεταφοράς. Οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι, καθώς δεν προσκόμισε πρόσθετα αποδεικτικά στοιχεία.

Η απόφαση 331/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή εταιρείας κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ (2021-2023), οι οποίες απέρριπταν αίτημα επιστροφής ΦΠΑ συνολικού ποσού 290.000€, προερχόμενου από δαπάνες ανέγερσης ακινήτου (επενδυτικό αγαθό). Ο έλεγχος αρνήθηκε την έκπτωση, υποστηρίζοντας ότι το ακίνητο προοριζόταν αποκλειστικά για απαλλασσόμενες πράξεις (μισθώσεις). Η ΔΕΔ έκανε δεκτή την προσφυγή, κρίνοντας ότι η εταιρεία πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις για το δικαίωμα έκπτωσης. Τονίστηκε ότι το δικαίωμα έκπτωσης για επενδυτικά αγαθά κρίνεται οριστικά κατά την έναρξη χρησιμοποίησης (υπόκειται σε πενταετή διακανονισμό) και ότι η εταιρεία είχε εκφράσει τη βούληση να το εκμεταλλευτεί ως φορολογητέο τουριστικό κατάλυμα. Κατόπιν αυτού, οι πράξεις τροποποιήθηκαν και αναγνωρίστηκε το σύνολο του πιστωτικού υπολοίπου.

Η απόφαση 243/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή αλλοδαπής εταιρείας κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ/προστίμου, συνολικού ύψους €10.764,02, για τη φορολογική περίοδο 30/06/2021-31/12/2021. Η ΔΕΔ έκανε δεκτή την προσφυγή και τροποποίησε την πράξη. Όσον αφορά τις φορολογητέες εισροές, η ΔΕΔ αναγνώρισε το δικαίωμα έκπτωσης ΦΠΑ ύψους €23.971,60, κρίνοντας ότι, παρά τις τυπικές παραλείψεις (όπως οι εκπρόθεσμες ενάρξεις εργασιών των προμηθευτριών) οι ουσιαστικές προϋποθέσεις για την έκπτωση πληρούνταν. Όσον αφορά τις φορολογητέες εκροές, η ΔΕΔ έκρινε ότι η υπό εξέταση συναλλαγή (αξίας €51.196,86) αποτελούσε εσωτερική ενδοκοινοτική μεταφορά ιδίων αγαθών προς το δανέζικο ΑΦΜ της εταιρείας, η οποία απαλλάσσεται από ΦΠΑ. Καταργήθηκε ο καταλογιζόμενος φόρος και αναγνωρίστηκε συνολικό πιστωτικό υπόλοιπο προς επιστροφή ύψους €23.451,18.

Η Απόφαση 1069/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας ατομικής επιχείρησης (υπηρεσίες καλλωπισμού ζώων) κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ για τις φορολογικές περιόδους 01/03/2023 – 31/12/2023 και 01/01/2024 – 31/03/2024. Η προσφεύγουσα ζήτησε ακύρωση, ισχυριζόμενη ότι δεν αντιλήφθηκε την ηλεκτρονική κοινοποίηση της πρόσκλησης για προσκόμιση βιβλίων λόγω μη εξοικείωσης με την τεχνολογία. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι η επιχείρηση έλαβε γνώση της πρόσκλησης και του σημειώματος διαπιστώσεων, ωστόσο δεν ανταποκρίθηκε ούτε κατά τον έλεγχο ούτε με την προσφυγή της προσκόμισε τα απαραίτητα λογιστικά αρχεία. Συνεπώς, εφόσον δεν πληρώθηκαν οι προϋποθέσεις για την άσκηση δικαιώματος έκπτωσης ΦΠΑ, το βάρος απόδειξης δεν ικανοποιήθηκε και ορθά η ελεγκτική αρχή δεν αναγνώρισε προς έκπτωση τον ΦΠΑ εισροών.

Η απόφαση 439/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντος (καλλιεργητή φυτωρίων) κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ της Δ.Ο.Υ. ΒΕΡΟΙΑΣ για τις περιόδους 01/10/2020-31/12/2020 και 01/01/2021-31/12/2021. Το συνολικό ποσό φόρου και προστίμου που επιβεβαιώνεται ανέρχεται σε 11.510,39 €. Η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους λόγους που αφορούσαν τυπικές πλημμέλειες της διαδικασίας, κρίνοντας ότι δεν προκλήθηκε βλάβη στον προσφεύγοντα. Ο κύριος λόγος απόρριψης επί της ουσίας ήταν η μη αναγνώριση έκπτωσης ΦΠΑ από δαπάνες επισκευής οχημάτων, καθώς ο προσφεύγων διέθετε ιδιωτικής χρήσης επιβατικά οχήματα, για τα οποία απαγορεύεται η έκπτωση ΦΠΑ (άρθρο 30 παρ. 4 Ν.2859/2000), ενώ τα επίμαχα παραστατικά δεν παρείχαν επαρκή στοιχεία συσχέτισης με τα επαγγελματικά του οχήματα.