Η απόφαση 27/08-01-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου (με ΑΦΜ: ...) με κύρια δραστηριότητα «Κατασκευαστικές εργασίες κτιρίων για κατοικίες και μη» κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2020. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση των πράξεων ισχυριζόμενος την παραγραφή της χρήσης 2018 (η οποία απορρίφθηκε, καθώς η προθεσμία έληγε 31-12-2024), καθώς και την εσφαλμένη απόρριψη δαπανών καυσίμων και αγορών υλικών. Η ΔΕΔ επικύρωσε την απόρριψη των δαπανών καυσίμων (Α.Λ.Π.) λόγω μη αναγραφής αριθμού κυκλοφορίας και την απόρριψη των αγορών υλικών που δεν σχετίζονται με τις παρεχόμενες υπηρεσίες. Επίσης, απέρριψε τους ισχυρισμούς περί εικονικότητας συναλλαγών, κρίνοντας ότι η φορολογική αρχή απέδειξε πλήρως ότι ο εκδότης των τιμολογίων ήταν συναλλακτικά ανύπαρκτος, διατηρώντας το σύνολο της καταλογιζόμενης οφειλής.

Η απόφαση 1012/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ομόρρυθμης εταιρείας (ξενοδοχειακή μονάδα) κατά πράξεων επιβολής προστίμου και οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος διαπίστωσε εκτεταμένη αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη, βάσει διασταυρώσεων των κρατήσεων Booking και του βιβλίου πελατών. Επίσης, καταλογίστηκαν λογιστικές διαφορές λόγω μη έκπτωσης δαπανών μισθοδοσίας (που δεν εξοφλήθηκαν με ηλεκτρονικό μέσο) και εσφαλμένης εφάπαξ απόσβεσης δαπανών βελτίωσης κτιρίου. Η ΔΕΔ έκρινε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας αόριστους και αναπόδεικτους, επικυρώνοντας τα καταλογιζόμενα ποσά φόρων και προστίμων, συμπεριλαμβανομένων προστίμων για μη υποβολή ή ελλιπή υποβολή ανακεφαλαιωτικών πινάκων ενδοκοινοτικών αποκτήσεων.

Η απόφαση 263/19.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας ατομικής επιχείρησης λιανικού εμπορίου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, επικυρώνοντας τις οριστικές πράξεις της Δ.Ο.Υ. Ξάνθης. Η φορολογική αρχή εφάρμοσε έμμεσες τεχνικές ελέγχου (αρχή των αναλογιών), καθώς το δηλωθέν εισόδημα κρίθηκε ανεπαρκές για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Η προσφεύγουσα απέρριψε (α) την ψηφιακή κοινοποίηση των πράξεων (ισχυρισμός που απορρίφθηκε με βάση τις διατάξεις του ν. 5104/2024) και (β) την ορθότητα του προσδιορισμού των εσόδων, επικαλούμενη εσφαλμένη εκτίμηση των πραγματικών δεδομένων, συμπεριλαμβανομένης της εποχικότητας ορισμένων εμπορευμάτων. Η διεύθυνση έκρινε πως οι ενέργειες του ελέγχου βασίστηκαν σε αξιόπιστα δεδομένα της επιχείρησης και διεθνείς ελεγκτικές πρακτικές, διατηρώντας συνολικές οφειλές 684,78€ (για το 2018) και 24.834,23€ (για το 2019).

Η απόφαση 224/10-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ετερόρρυθμης εταιρείας («Μεζεδοκαμώματα») κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2019, 2020 και 2021, καθώς και πράξεων επιβολής προστίμου για μη ανταπόκριση σε προσκλήσεις προσκόμισης λογιστικών αρχείων. Ο έλεγχος διαπίστωσε τη μη προσκόμιση λογιστικών αρχείων και τη μη έκδοση φορολογικών στοιχείων, πληρούντες έτσι τις προϋποθέσεις εφαρμογής έμμεσων τεχνικών ελέγχου (άρθρο 28, Ν. 4172/2013). Απορρίφθηκε επίσης η έκπτωση δαπανών μισθοδοσίας που πληρώθηκαν με μετρητά. Η ΔΕΔ έκρινε νόμιμη την εφαρμογή της αρχής των αναλογιών με χρήση δεικτών από προγενέστερο έλεγχο της ίδιας εταιρείας. Τέλος, τροποποίησε τη νομική βάση για τα επιβληθέντα πρόστιμα, εφαρμόζοντας τις διατάξεις του Ν.4987/2022 αντί του Ν.5104/2024, διατηρώντας ωστόσο τα καταλογιζόμενα ποσά.

Η απόφαση 962/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας «… Α.Ε.» κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2021 και 2022, οι οποίες εκδόθηκαν από το 1ο ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης. Ο έλεγχος είχε απορρίψει την έκπτωση Φ.Π.Α. δαπανών κίνησης μισθωμένων μεταφορικών μέσων, κρίνοντάς τες ως μη εκπιπτόμενες. Η ΔΕΔ έκανε μερική αποδοχή της προσφυγής. Ειδικότερα, τροποποίησε την πράξη του Φ.Π.Α. για το 2021, μειώνοντας τον κύριο φόρο από €741,86 σε €369,15, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Φ.Π.Α. καυσίμων δεν εκπίπτει, ενώ αναγνωρίστηκε ο Φ.Π.Α. λοιπών δαπανών. Τέλος, επικύρωσε την πράξη διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. για το φορολογικό έτος 2022, διατηρώντας το αρχικό ποσό οφειλής.

Η απόφαση 138/28.01.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας «................... ................... ................... ................... ……» κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού/επιβολής προστίμου φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η εταιρεία, με αντικείμενο εργασιών την ενοικίαση τουριστικού σκάφους χωρίς πλήρωμα, αμφισβήτησε την απόρριψη δαπανών ύψους 36.578,18€ (2018) και 58.675,96€ (2019). Οι δαπάνες αφορούσαν, μεταξύ άλλων, μη καταβληθείσες ασφαλιστικές εισφορές, έξοδα άνω των 500€ που δεν εξοφλήθηκαν μέσω τραπεζικού μέσου, δαπάνες ψυχαγωγίας/φιλοξενίας, υλικά άμεσης ανάλωσης, ασφάλιστρα, επισκευές και τέλη κυκλοφορίας μεταφορικών μέσων. Η ΔΕΔ έκρινε τους ισχυρισμούς της εταιρείας ως αναπόδεικτους ή αβάσιμους, επικυρώνοντας τις αρχικές πράξεις και τα επιβληθέντα πρόστιμα 50% επί του κύριου φόρου για κάθε έτος, συνολικού ύψους 8.475,69€ (2018) και 8.330,81€ (2019).

Η απόφαση 776 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός επιχειρηματία με δραστηριότητα στο χονδρικό εμπόριο ξυλείας, κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η Φορολογική Διοίκηση διαπίστωσε αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη (προσαύξηση περιουσίας) ύψους €84.545,86 για το 2018 και €77.249,42 για το 2019, εφαρμόζοντας την έμμεση τεχνική ανάλυσης ρευστότητας, καθώς το δηλωθέν εισόδημα ήταν ανεπαρκές για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε παραβίαση ουσιώδους τύπου και εσφαλμένη απόρριψη της αιτιολόγησης των τραπεζικών πιστώσεων. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας νόμιμη την εφαρμογή της έμμεσης μεθόδου και την καταλόγιση των μη καλυφθεισών πρωτογενών πιστώσεων ως κέρδος από επιχειρηματική δραστηριότητα, διατηρώντας το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό στα €47.761,07 για το 2018 και €42.800,43 για το 2019.

Η απόφαση 575 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ασκούμενης από ατομική επιχείρηση χονδρικού εμπορίου ξηρών καρπών. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι πράξεις καταλόγισαν συνολικά σχεδόν 1,6 εκατομμύρια ευρώ (φόρους, πρόστιμα και εισφορές) λόγω κυρίως της μη αναγνώρισης δαπανών (αγορών άνω των 2,1 εκατ. ευρώ) που εξοφλήθηκαν με μετρητά αντί με τραπεζικό μέσο πληρωμής. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη επειδή ο προσφεύγων είχε ήδη ασκήσει άλλη ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων, παραβιάζοντας τον δικονομικό κανόνα περί της άσκησης δεύτερης ή τρίτης προσφυγής.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υπέβαλε η εξ αδιαθέτου κληρονόμος κατά τεσσάρων οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. και φόρου εισοδήματος για τα έτη 2015 και 2016 του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Μυτιλήνης. Οι προσβαλλόμενες πράξεις είχαν επανεκδοθεί κατόπιν ακύρωσής τους για τυπικές πλημμέλειες. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε παραγραφή του δικαιώματος του δημοσίου και εσφαλμένη απόρριψη δαπανών αγοράς αγαθών άνω των 500 ευρώ, διότι η εξόφληση δεν αποδείχθηκε ότι έγινε με τραπεζικό μέσο. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι οι πράξεις εκδόθηκαν εντός της νόμιμης προθεσμίας και ότι η προσφεύγουσα δεν απέδειξε τον προβλεπόμενο τρόπο εξόφλησης των δαπανών.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας με αντικείμενο εργασιών τις υπηρεσίες ενοικίασης τουριστικού σκάφους, χωρίς πλήρωμα, κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και επιβολής προστίμου για τις φορολογικές περιόδους 2018 και 2019, συνολικού ποσού για καταβολή €24.759,07. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση των πράξεων, υποστηρίζοντας εσφαλμένη ερμηνεία του νόμου και εσφαλμένη απόρριψη δαπανών (υποδοχής/φιλοξενίας προσωπικού σε ξενοδοχεία, υλικών άμεσης ανάλωσης, επισκευών μεταφορικών μέσων) ως μη παραγωγικών. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι οι επίμαχες δαπάνες (όπως η διαμονή σε πολυτελή ξενοδοχεία, οι αγορές σούπερ μάρκετ και οι επισκευές ΙΧΕ) ήταν προσωπικές/καταναλωτικές και δεν σχετίζονταν με την επιχειρηματική δραστηριότητα, με αποτέλεσμα να μην παρέχεται δικαίωμα έκπτωσης ΦΠΑ σύμφωνα με το άρθρο 30 του ν.2859/2000. Η οριστική φορολογική υποχρέωση παρέμεινε στα €4.851,04 για την περίοδο 2018 και στα €19.908,03 για την περίοδο 2019.