Η απόφαση 455/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου (Γ' Ελάσσονα Ολομέλεια) αφορά αίτηση αναίρεσης στρατιωτικού ιατρού κατά καταλογιστικής πράξης για αποζημίωση λόγω πρόωρης αποχώρησης από τις Ένοπλες Δυνάμεις. Ο αναιρεσείων αμφισβήτησε το ύψος του καταλογισθέντος ποσού (€101.217,55), επικαλούμενος παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας και της ισότητας. Το Δικαστήριο απέρριψε τους λόγους περί αναλογικότητας και τη νομιμότητα της πενταετούς υποχρέωσης παραμονής μετά την ειδικότητα. Έκρινε, ωστόσο, ότι η αποζημίωση, ως αποκαταστατικό αντιστάθμισμα, υπολογίστηκε εσφαλμένα. Συγκεκριμένα, αποφάνθηκε ότι στον υπολογισμό του ποσού δεν πρέπει να συμπεριληφθούν οι αποδοχές που αντιστοιχούν σε μισθολογική προαγωγή χωρίς βαθμολογική αλλαγή, ούτε η οικογενειακή παροχή. Το Δικαστήριο αναιρεί εν μέρει την προσβαλλόμενη απόφαση και παραπέμπει την υπόθεση στο Πρώτο Τμήμα για περαιτέρω εκδίκαση.

Η απόφαση 567/2024 του Ελεγκτικού Συνεδρίου απορρίπτει την αίτηση αναίρεσης κατά της 2581/2016 απόφασης του VII Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Η αιτούσα, ως Προϊσταμένη της Ταμειακής Υπηρεσίας του πρώην Δήμου Νέας Ερυθραίας, είχε καταλογιστεί με τελικό ποσό 600.000,00 ευρώ για διαχειριστικό έλλειμμα (2003-2007). Το Δικαστήριο έκρινε ότι νομίμως καταλογίστηκε, καθώς ευθύνεται με βαρεία αμέλεια για τη συστηματικά πλημμελή διεξαγωγή της ταμειακής διαχείρισης. Απέρριψε τους ισχυρισμούς της για έλλειψη αιτιώδους συνδέσμου ή συγγνωστή πλάνη, επιβεβαιώνοντας έτσι τον περιορισμό του καταλογισθέντος ποσού που είχε ήδη αποφασιστεί με βάση το άρθρο 37 παρ. 1 του ν. 3801/2009.

Η υπ' αριθμ. 791/2025 απόφαση της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου απέρριψε την αίτηση αναίρεσης του πρώην δημάρχου Καλυμνίων. Η αίτηση στρεφόταν κατά της 1925/2020 απόφασης του VII Τμήματος, η οποία είχε περιορίσει τον καταλογισμό του, για έλλειμμα διαχείρισης του 1997, από 242.904,00 ευρώ σε 11.346,00 ευρώ (1/20 των μη νόμιμων δαπανών ύψους 226.929,00 ευρώ). Η Ολομέλεια έκρινε ότι δεν παραβιάστηκε το δικαίωμα προηγούμενης ακρόασης, καθώς και ότι η υπαιτιότητα του αναιρεσείοντα (λόγω ελαφράς αμέλειας) τεκμηριωνόταν από την υπογραφή των μη νόμιμων χρηματικών ενταλμάτων. Ακόμα, απέρριψε τον ισχυρισμό περί παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας, δεδομένου ότι το Τμήμα είχε ήδη προβεί σε μετριασμό του καταλογισθέντος ποσού εντός των ορίων της διακριτικής ευχέρειας.

Η απόφαση 557/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου, Β΄ Ελάσσονα Ολομέλεια, αφορά αίτηση αναίρεσης κατά της 1132/2021 οριστικής απόφασης του Δευτέρου Τμήματος, η οποία είχε απορρίψει έφεση κατά καταλογιστικής πράξης σε βάρος υπολόγων της πρώην Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κυκλάδων. Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι ο πέμπτος αναιρεσείων απεβίωσε, με αποτέλεσμα η δίκη να θεωρηθεί διακοπείσα ως προς αυτόν, και διέταξε τον ορισμό νέας δικασίμου για την κλήση των δικαιουμένων σε επανάληψη κληρονόμων. Ως προς τους λοιπούς αναιρεσείοντες, κρίθηκε ότι η αίτηση αναίρεσης πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη, καθώς ο πληρεξούσιος δικηγόρος, παρά τη χορηγηθείσα προθεσμία, δεν προσκόμισε τα αναγκαία νομιμοποιητικά έγγραφα ούτε το αποδεικτικό καταβολής του νόμιμου παραβόλου, κατά παράβαση των άρθρων 36, 39, 308 και 309 του ν. 4700/2020.

Η απόφαση 799/2025 της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου απέρριψε την αίτηση αναίρεσης του νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου «Ελληνική Ομάδα Διάσωσης» κατά καταλογιστικής πράξης του Υπουργού Εξωτερικών, η οποία είχε μεταρρυθμιστεί στο ποσό των 72.000,00 ευρώ (β΄ δόση χρηματοδότησης) για αναπτυξιακό πρόγραμμα στο Αφγανιστάν. Το Δικαστήριο έκρινε νόμιμη την καταγγελία της σύμβασης λόγω της μη εκπλήρωσης της συμβατικής υποχρέωσης για υποβολή Τελικής Έκθεσης Προόδου και τελικού οικονομικού απολογισμού. Απέρριψε επίσης τους ισχυρισμούς περί παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας και της κατάχρησης εξουσίας, επικυρώνοντας τον καταλογισμό του ποσού της β' δόσης λόγω αδυναμίας ελέγχου της διαχείρισης.

Η απόφαση 461/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου (Β΄ Ελάσσονα Ολομέλεια) δέχεται την αίτηση αναίρεσης ανώνυμης εταιρείας («…Α.Ε.») κατά της 1332/2020 απόφασης του Ι Τμήματος. Η εταιρεία ζητούσε την αναίρεση της απόφασης του Τμήματος που απέρριψε ως εκπρόθεσμη τη δεύτερη έφεσή της κατά δημοσιονομικής διόρθωσης ύψους 335.243,57 ευρώ. Το Τμήμα είχε βασίσει την κρίση του στο ότι η προθεσμία άσκησης της δεύτερης έφεσης ανατρέχει στον χρόνο κοινοποίησης της αρχικής καταλογιστικής πράξης. Η Ολομέλεια έκρινε ότι το Τμήμα παραβίασε ουσιώδη τύπο της διαδικασίας, ερμηνεύοντας εσφαλμένα το άρθρο 54 του π.δ/τος 1225/1981. Διευκρίνησε ότι η προθεσμία άσκησης της κατ’ εξαίρεση επιτρεπόμενης δεύτερης έφεσης αρχίζει από την κοινοποίηση της δικαστικής απόφασης που απορρίπτει την πρώτη έφεση για τυπικό λόγο. Κατά συνέπεια, αναιρείται η προσβαλλόμενη απόφαση, διατάσσεται η απόδοση του παραβόλου και η υπόθεση αναπέμπεται στο Δέκατο Τμήμα για νέα κρίση.

Η απόφαση 1810/2014 της Ελασσόμενης Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά αίτηση αναίρεσης κατά της 2176/2010 απόφασης του VII Τμήματος. Η υπόθεση σχετίζεται με τον καταλογισμό συνολικού ποσού 257.112,88 ευρώ (αρχικό ποσό) σε βάρος κληρονόμων του αποβιώσαντος Προϊσταμένου της Ταμειακής Υπηρεσίας του Δήμου Πτολεμαΐδας, για διαχειριστικό έλλειμμα των ετών 1993-1995. Το Δικαστήριο διέκοψε τη δίκη ως προς την πρώτη αναιρεσείουσα λόγω θανάτου. Απέρριψε τους λόγους αναίρεσης περί παραβίασης του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης και περί παραγραφής (καθώς ο δικαιοπάροχος ήταν υπάλληλος, όχι αιρετό όργανο). Όμως, δέχθηκε την αίτηση με βασικούς λόγους την αντιφατική αιτιολογία της προηγούμενης απόφασης σχετικά με έλλειμμα 16.991.753 δραχμών (κρατήσεις έργου Τηλεθέρμανσης) και την εσφαλμένη εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 37 παρ. 1 του ν. 3801/2009 (αρχή της αναλογικότητας) για τη μείωση του καταλογισμού. Κατά συνέπεια, αναιρέθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση και αναπέμφθηκε η υπόθεση στο VII Τμήμα για επανεκδίκαση με διαφορετική σύνθεση.

Η απόφαση 344/2021 του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την αίτηση αναίρεσης κατά της 1091/2017 απόφασης του VII Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Ο αναιρεσείων, διαχειριστής πληρωμών του Δήμου Θεσσαλονίκης, είχε καταλογιστεί με το ποσό των 54.431,69 ευρώ, συν προσαυξήσεις, για έλλειμμα στη διαχείριση του 2003, λόγω ανοίκειων πληρωμών χωρίς χρηματικά εντάλματα, βάσει ειδικών εντολών του Αντιδημάρχου Οικονομικών. Το Τμήμα είχε περιορίσει τον καταλογισμό σε 5.443,16 ευρώ, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 37 παρ. 1 του ν. 3801/2009. Η Ολομέλεια απέρριψε την αίτηση αναίρεσης ως αβάσιμη, κρίνοντας ότι ορθώς απορρίφθηκαν οι λόγοι έφεσης περί έλλειψης υπαιτιότητας, συγγνωστής πλάνης ή διακοπής του αιτιώδους συνδέσμου. Κρίθηκε ότι ο ταμειακός διαχειριστής είχε αυτοτελή υποχρέωση ελέγχου της ύπαρξης χρηματικού εντάλματος, ενώ η τήρηση του ουσιώδους διαδικαστικού τύπου της έκδοσης χρηματικού εντάλματος απέκλειε τη νομιμοποίηση των δαπανών βάσει άλλων νόμων.

Η απόφαση 570/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου (Γ' Ελάσσονα Ολομέλεια) απορρίπτει αίτηση αναίρεσης κατά της 1608/2021 απόφασης του Τρίτου Τμήματος. Η αναιρεσείουσα, πρώην υπάλληλος της Βουλής, ζητούσε επανυπολογισμό της σύνταξης της βάσει των διατάξεων του Κανονισμού της Βουλής, υποστηρίζοντας ότι έπρεπε να ληφθούν υπόψη οι τελευταίες αποδοχές πριν την αποχώρηση. Το Δικαστήριο έκρινε νόμιμο τον κανονισμό της σύνταξης με βάση τις συντάξιμες αποδοχές της 31ης Οκτωβρίου 2011, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κανονισμού της Βουλής και του άρθρου 1 παρ. 2 του ν. 4024/2011. Επίσης, απέρριψε τους λόγους αναίρεσης περί αντισυνταγματικότητας του ν. 4024/2011, κρίνοντας ότι τα μέτρα ήταν δικαιολογημένα λόγω της δημοσιονομικής κατάστασης και δεν παραβιάζουν τα συνταγματικά ή υπερνομοθετικά δικαιώματα της περιουσίας.

Η Προδικαστική Προσφυγή ασκήθηκε από την Ένωση Οικονομικών φορέων κατά της απόφασης της Οικονομικής Επιτροπής που απέρριψε την προσφορά της στη διαγωνιστική διαδικασία για την ανάθεση σύμβασης εκπόνησης μελέτης με τίτλο «.................» και εκτιμώμενη αξία 116.946,66€ πλέον ΦΠΑ 24%. Η προσφεύγουσα ζητά την ακύρωση της απόφασης καθώς θεωρεί ότι η απόρριψη της προσφοράς της εξαιτίας του χρόνου ισχύος της εγγυητικής επιστολής συμμετοχής ήταν άδικη, αφού η διακήρυξη περιείχε αντίφαση και ασάφεια σχετικά με τον απαιτούμενο χρόνο ισχύος. Επιπλέον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι παραβιάστηκε η αρχή της ίσης μεταχείρισης, αφού άλλος διαγωνιζόμενος κλήθηκε να διορθώσει την εγγυητική του επιστολή, ενώ η προσφεύγουσα αποκλείστηκε χωρίς να της δοθεί η δυνατότητα διόρθωσης.