Η Απόφαση 568/2024 του Ελεγκτικού Συνεδρίου (Ελάσσονα Ολομέλεια) αφορά την αναίρεση προηγούμενης απόφασης σχετικά με τον υπολογισμό της χορηγίας πρώην Προέδρου Κοινότητας Σκριπερού. Ο αναιρεσείων, ο οποίος είχε αποχωρήσει το 1994, άρχισε να λαμβάνει τη χορηγία του το 2006. Η αρχική πράξη κανονισμού τη βάσισε στα έξοδα παράστασης του 1997. Το Δικαστήριο έκρινε κατά πλειοψηφία ότι οι διατάξεις του ν. 2703/1999 (άρθρο 10 παρ. 2 και 4) που περιόριζαν αναδρομικά τον υπολογισμό με βάση τα έξοδα του 1997, αντιβαίνουν στο Άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, καθώς υπήρχε νόμιμη προσδοκία για υπολογισμό βάσει των εξόδων παράστασης του έτους 1998. Συνεπώς, έγινε δεκτή η αίτηση αναίρεσης, αναιρέθηκε η 2122/2016 απόφαση και παραπέμφθηκε η υπόθεση στον e-ΕΦΚΑ για μεταρρύθμιση της πράξης κανονισμού χορηγίας του αναιρεσείοντος, ώστε να υπολογιστεί με βάση τα έξοδα παράστασης του 1998, προσαυξημένα από 1.1.1999.

Η απόφαση 19/2025 της Ελάσσονος Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την αναίρεση της 2292/2016 απόφασης του ΙΙ Τμήματος, η οποία απέρριψε την αίτηση τέως προέδρου Κοινότητας για αναπροσαρμογή της μηναίας χορηγίας του. Ο αιτών ζητούσε αναπροσαρμογή για το διάστημα 1.1.1998 έως 11.4.2002, περίοδο κατά την οποία η καταβολή είχε ανασταλεί λόγω μη συμπλήρωσης του 55ου έτους της ηλικίας του. Η Ολομέλεια έκρινε ότι το Τμήμα εσφαλμένα απέρριψε την αίτηση, καθώς, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις, κατά το χρονικό διάστημα που διαρκεί η αναστολή, η χορηγία οφείλει να αναπροσαρμόζεται με όλες τις αυξήσεις που έχουν χορηγηθεί μέχρι την έναρξη της καταβολής. Ως εκ τούτου, αναιρεί την προσβαλλόμενη απόφαση και παραπέμπει την υπόθεση στο αρμόδιο Τρίτο Τμήμα για να ερευνηθεί αν οι αυξήσεις της περιόδου αναστολής (1.1.1998 έως 11.4.2002) ενσωματώθηκαν στο ποσό της χορηγίας που καταβλήθηκε στον αναιρεσείοντα από 12.4.2002.

Η Απόφαση 273/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την αίτηση αναίρεσης που υπέβαλε ο εκτελεστής διαθήκης κατά της 2971/2013 απόφασης του ΙV Τμήματος, η οποία επικύρωσε καταλογισμό σε βάρος του. Ο καταλογισμός, συνολικού ποσού 18.240,72 ευρώ (περιλαμβανομένων τόκων υπερημερίας), επιβλήθηκε για ζημία που προκλήθηκε στην κληρονομιαία περιουσία υπέρ κοινωφελούς σκοπού, λόγω της μη είσπραξης μερισμάτων μετοχών της Εθνικής Τράπεζας για τα έτη 1991 έως και 1995, με αποτέλεσμα την απώλειά τους λόγω παραγραφής. Η Ολομέλεια έκρινε ότι τα πραγματικά περιστατικά (όπως η ανάληψη καθηκόντων του αναιρεσείοντος τον Οκτώβριο του 1996 και η μη λογοδοσία του προκατόχου του) δεν στοιχειοθετούν ούτε βαριά ούτε ελαφρά αμέλεια. Συνεπώς, η αίτηση αναίρεσης έγινε δεκτή, αναιρέθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, ακυρώθηκε η καταλογιστική πράξη 5158/2005/16.5.2006 του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Θεσσαλίας και διατάχθηκε η επιστροφή των παραβόλων.

Η Απόφαση 25/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου απορρίπτει την αίτηση αναίρεσης του αναιρεσείοντα, ο οποίος ζητούσε την αναίρεση της 2150/2020 οριστικής απόφασης του ΙΙΙ Τμήματος, με σκοπό τον κανονισμό της σύνταξής του με βάση ποσοστό ανικανότητας 70%, αντί του 55% που είχε αρχικά καθοριστεί. Το Δικαστήριο έκρινε ότι ορθώς το Τμήμα απέρριψε την αίτηση αναθεώρησης, καθόσον οι ισχυρισμοί του αναιρεσείοντος (σχετικά με τον καθορισμό του ποσοστού ανικανότητας) δεν συνιστούν νομικούς λόγους αναθεώρησης (όπως πλάνη περί τα πραγματικά γεγονότα ή λογιστικό λάθος), αλλά ανάγονται στην εκτίμηση των αποδεικτικών μέσων. Κατά συνέπεια, η αίτηση αναίρεσης απορρίφθηκε ως αβάσιμη και διατάχθηκε η κατάπτωση του κατατεθέντος παραβόλου.

Η Απόφαση 1929/2018 του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την αίτηση αναίρεσης κατά της 1995/2014 απόφασης του IV Τμήματος, με την οποία επιβεβαιώθηκε ο καταλογισμός σε βάρος του πρώην Νομάρχη Κέρκυρας για χρηματικό έλλειμμα ύψους 1.460.000,27 ευρώ. Το έλλειμμα προήλθε από παράνομη μεταφορά κεφαλαίων από λογαριασμούς της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κέρκυρας σε λογαριασμό νομαρχιακής «επιχείρησης», κατά παράκαμψη των δημοσιολογιστικών διατάξεων. Η Ολομέλεια απέρριψε τους ισχυρισμούς περί εφαρμογής της αρχής ne bis in idem, περί συγγνωστής νομικής πλάνης, και περί νομιμοποίησης των δαπανών. Τελικά, η αίτηση αναίρεσης έγινε δεκτή διότι το δικάσαν Τμήμα, κατά την κρίση της Ολομέλειας, παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας με αντιφατική αιτιολογία, αποκλείοντας την εφαρμογή της. Ως εκ τούτου, η 1995/2014 απόφαση αναιρέθηκε και η υπόθεση αναπέμφθηκε στο IV Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου για εκ νέου εξέταση.

Η απόφαση 450/2025 της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου δέχεται την αίτηση αναίρεσης του Ελληνικού Δημοσίου κατά της 1190/2020 απόφασης του ΙΙΙ Τμήματος. Η Ολομέλεια έκρινε ότι η έφεση του στρατιωτικού συνταξιούχου κατά της σιωπηρής απόρριψης της ένστασής του ήταν εκπρόθεσμη, καθώς η προθεσμία άσκησής της είχε λήξει το 2009, πριν από την έναρξη ισχύος του ν. 4151/2013, καθιστώντας τα συνταξιοδοτικά δεδομένα οριστικά. Κατά συνέπεια, η έφεση απορρίπτεται ως απαράδεκτη. Λόγω της στενής συνάφειας και αλληλεξάρτησης, αναιρέθηκε επίσης και το κεφάλαιο της απόφασης που απέρριπτε την αγωγή αποζημίωσης του αναιρεσίβλητου για το χρονικό διάστημα από 30.11.2007 έως 31.5.2012 και αναπέμπεται στο Έκτο Τμήμα προς νέα νόμιμη κρίση.

Η απόφαση (454/2025) του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την απόρριψη αίτησης αναίρεσης που υπέβαλε πρώην αιρετός Νομάρχης. Ο αιτών ζήτησε την αναίρεση της 950/2020 απόφασης του ΙΙ Τμήματος, η οποία απέρριψε την αίτησή του για προσαύξηση της μηνιαίας χορηγίας του. Η προσαύξηση αφορούσε την προσμέτρηση του μεταγενέστερου χρόνου βουλευτικής του θητείας ως συντάξιμης υπηρεσίας. Το Δικαστήριο έκρινε ότι, σύμφωνα με τις γενικές αρχές του συνταξιοδοτικού δικαίου και τις κρίσιμες διατάξεις του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων, μόνο οι υπηρεσίες που είναι χρονικά προγενέστερες της θέσης από την οποία αποχωρεί ο δικαιούμενος (εν προκειμένω, Νομάρχης) μπορούν να αξιοποιηθούν συνταξιοδοτικά για την προσαύξηση της χορηγίας, εκτός αν ο νόμος προβλέπει ρητή εξαίρεση. Συνεπώς, εφόσον ο χρόνος βουλευτείας ήταν μεταγενέστερος, η αίτηση αναίρεσης απορρίφθηκε ως αβάσιμη.

Η απόφαση 1810/2014 της Ελασσόμενης Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά αίτηση αναίρεσης κατά της 2176/2010 απόφασης του VII Τμήματος. Η υπόθεση σχετίζεται με τον καταλογισμό συνολικού ποσού 257.112,88 ευρώ (αρχικό ποσό) σε βάρος κληρονόμων του αποβιώσαντος Προϊσταμένου της Ταμειακής Υπηρεσίας του Δήμου Πτολεμαΐδας, για διαχειριστικό έλλειμμα των ετών 1993-1995. Το Δικαστήριο διέκοψε τη δίκη ως προς την πρώτη αναιρεσείουσα λόγω θανάτου. Απέρριψε τους λόγους αναίρεσης περί παραβίασης του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης και περί παραγραφής (καθώς ο δικαιοπάροχος ήταν υπάλληλος, όχι αιρετό όργανο). Όμως, δέχθηκε την αίτηση με βασικούς λόγους την αντιφατική αιτιολογία της προηγούμενης απόφασης σχετικά με έλλειμμα 16.991.753 δραχμών (κρατήσεις έργου Τηλεθέρμανσης) και την εσφαλμένη εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 37 παρ. 1 του ν. 3801/2009 (αρχή της αναλογικότητας) για τη μείωση του καταλογισμού. Κατά συνέπεια, αναιρέθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση και αναπέμφθηκε η υπόθεση στο VII Τμήμα για επανεκδίκαση με διαφορετική σύνθεση.

Η απόφαση αφορά αίτηση αναίρεσης κατά της 2003/2017 οριστικής απόφασης του VII Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Η αναιρεσείουσα, πρώην Αντιπρόεδρος της Δημοτικής Επιχείρησης Τελετών Καλαμαριάς (ΔΕΤΕΚ), είχε καταλογιστεί για έλλειμμα στη διαχείριση κατά τα έτη 2003-2006, το οποίο περιορίστηκε από το Τμήμα σε 37.702,62 ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί σε μη νόμιμες δαπάνες που ενέκρινε με θετική ψήφο. Το Δικαστήριο απέρριψε τους ισχυρισμούς περί αναρμοδιότητας των Οικονομικών Επιθεωρητών, παραγραφής της αξίωσης, και δέσμευσης από την αμετάκλητη αθωωτική ποινική απόφαση (καθώς οι προϋποθέσεις δημοσιονομικής και ποινικής ευθύνης διαφέρουν). Ωστόσο, δέχθηκε τον λόγο περί εσφαλμένης εφαρμογής της αρχής της αναλογικότητας διότι το δικάσαν Τμήμα παρέλειψε να σταθμίσει επαρκώς τις περιστάσεις της υπόθεσης, όπως την έλλειψη γνώσης της αιτούσας για την κακοδιαχείριση. Κατά συνέπεια, η αίτηση αναίρεσης γίνεται δεκτή, η προσβαλλόμενη απόφαση αναιρείται και η υπόθεση αναπέμπεται στο Δεύτερο Τμήμα για νέα έρευνα και επιμέτρηση του καταλογιζόμενου ποσού με βάση την αρχή της αναλογικότητας.

Η απόφαση 1062/2021 της Ελάσσονος Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την αίτηση αναίρεσης ομόρρυθμης εταιρείας κατά της 441/2016 απόφασης του Ι Τμήματος, με την οποία είχε απορριφθεί η έφεσή της κατά δημοσιονομικής διόρθωσης ύψους 35.094,90 ευρώ. Η διόρθωση επιβλήθηκε λόγω ελλιπούς τεκμηρίωσης της προμήθειας μηχανολογικού εξοπλισμού (βυτίου και χορτοδετικής πρέσας) στο πλαίσιο συγχρηματοδοτούμενου επενδυτικού σχεδίου. Το Δικαστήριο (κατά πλειοψηφία) έκρινε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση στερείται νόμιμης βάσης, καθώς περιείχε ανεπαρκείς, ασαφείς και αντιφατικές αιτιολογίες ως προς την ακριβή φύση και τη σοβαρότητα της διαπιστωθείσας παρατυπίας. Συνεπώς, η απόφαση 441/2016 αναιρέθηκε και η υπόθεση αναπέμπεται στο αρμόδιο Ι Τμήμα για εκ νέου εκδίκαση, με σκοπό τη διερεύνηση ουσιωδών πραγματικών ζητημάτων.