Καθορισμός των κατηγοριών και των προδιαγραφών των Πράσινων Σημείων (ΠΣ), των Κέντρων Ανακύκλωσης, Εκπαίδευσης και Διαλογής στην Πηγή (ΚΑΕΔΙΣΠ), των Γωνιών Ανακύκλωσης (ΓΑ) και των Κινητών Πράσινων Σημείων (ΚΙΠΣ), σύμφωνα με το άρθρο 38 του ν. 4042/2012, όπως ισχύει.

Καταργείται η υπό στοιχεία οικ.18485/2017 (Β’ 1412) κοινή απόφαση των υπουργών Περιβάλλοντος κι Ενέργειας και Εσωτερικών με την παρ.4 του άρθρου 74 του Ν.4819/2021 - ΦΕΚ: 129/Α/23.7.2021

Κανονισμός για τη διαδικασία ανανέωσης των εγκρίσε­ων συστημάτων ατομικής ή συλλογικής εναλλακτικής διαχείρισης συσκευασιών και άλλων προϊόντων.

Καταργείται η υπ’ αρ. 116570/2009 (Β’ 769) απόφαση του υπουργού Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων με την παρ.6 του άρθρου 74 του και με το άρθρο 105 του Ν.4819/2021 - ΦΕΚ: 129/Α/23.7.2021

Παροχή διευκρινίσεων σχετικά με την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 5 παρ. 3 του Ν. 4819/2021 (A 129)  ΑΔΑ:ΨΧ804653Π8-ΘΤΞ

Τροποποίηση των ποσοτικών στόχων για την ανάκτηση και ανακύκλωση των αποβλήτων των συσκευασιών σύμφωνα με το άρθρο 10 (παρ. Α1, τελευταίο εδάφιο) του ν. 2939/2001 (A΄ 179), καθώς και άλλων διατάξεων του νόμου αυτού, σε συμμόρφωση με τις διατάξεις της οδηγίας 2004/12/ΕΚ «για την τροποποίηση της οδηγίας 94/62/ΕΚ για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας», του Συμβουλίου της 11ης Φεβρουαρίου 2004. 

Ν.4819/2021- ΦΕΚ: 129/Α/23.7.2021:Άρθρο 93 Καταργούμενες διατάξεις 1. Καταργείται ο ν. 2939/2001 (Α’ 179) πλην του άρθρου 26. Το Κεφάλαιο Ε’ του ν. 2939/2001 καταργείται από την έναρξη ισχύος της κοινής απόφασης της παρ. 1 του άρθρου 102. 2. Καταργείται η υπ’ αρ. 9268/469/2007 κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Οικονομίας και Οικονομικών, Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και Δικαιοσύνης (Β’ 286).

Κανονισμός τιμολόγησης Φορέων Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΦΟΔΣΑ). 

ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 5 ΤΗΣ ΥΠΕΝ/ΔΔ Α/53457/780/2023-ΦΕΚ:3203/Β/15.05.2023.

Καθορισμός διαδικασίας επιμερισμού του Καθαρού Κόστους Καθολικής Υπηρεσίας και αποζημίωσης του Παρόχου της Καθολικής Υπηρεσίας (καθορισμένη επιχείρηση)

20448 ΕΞ 2022- ΦΕΚ: 2657/Β/2022:Από την έναρξη ισχύος της παρούσας καταργείται η υπ’ αρ. 31923/1135/24-5-2007 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Μεταφορών και Επικοινωνιών «Καθορισμός διαδικασίας επιμερισμού του Καθαρού Κόστους Καθολικής Υπηρεσίας και αποζημίωσης του παρόχου Καθολικής Υπηρεσίας (καθορισμένη επιχείρηση)» (Β’ 876).

Διαδικασία εξειδίκευσης και επιμερισμού των στόχων για το έτος 2025 - Τεχνικές οδηγίες καταχώρισης στην Ηλεκτρονική Εφαρμογή «Στοχοθεσία» του Μητρώου Ανθρώπινου Δυναμικού του Ελληνικού Δημοσίου (Απογραφή) – Τεχνολογίες Τεχνητής νοημοσύνης: Ψηφιακός Βοηθός Στοχοθεσίας. ΑΔΑ:Ψ2ΑΝ46ΜΤΛ6-Η0Φ
ΒΛΕΠΕ ΚΑΙ: Εφαρμογή Αξιολόγησης/ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ 2025
Σχετ: Οι υπ’ αριθμ. ΔΑΠΔΕΠ/Φ.5/29/οικ.2290/2023 – ΑΔΑ: 6ΣΩ846ΜΤΛ6-Τ2Μ, ΔΣΣΚ/Φ.8/10/οικ.1888/2024 – ΑΔΑ: ΨΓΦ946ΜΤΛ6-ΚΡ8, ΔΑΠΔΕΠ/Φ.5/30/οικ.5667/2023 - ΑΔΑ: 6Τ5Ψ46ΜΤΛ6-8Ο9, ΔΣΣΚ/Φ.8/11/οικ.9874/2024 – ΑΔΑ: 67ΜΜ46ΜΤΛ6-83Ψ, ΔΣΣΚ/Φ.8/12/οικ. 17085/2024 – ΑΔΑ: ΨΠΩ546ΜΤΛ6-0Β9, ΔΣΣΚ/Φ.8/16/οικ. 5763/2025 – ΑΔΑ: 6Γ2146ΜΤΛ6-ΞΛΣ σχετικές εγκύκλιοι. 

Προμήθεια και εγκατάσταση πολυκέντρων ανακύκλωσης(...)Με τα δεδομένα αυτά, το Τμήμα λαμβάνοντας υπόψη τα αναφερόμενα στη σκέψη 5 της παρούσας, καθώς και (α) ότι σε χρονικό σημείο προγενέστερο της 132043/1.6.2023 «Πρόσκλησης-παραγγελίας» για τη σύναψη της 1ης εκτελεστικής σύμβασης και ήδη κατά τη διακήρυξη της υποκείμενης συμφωνίας-πλαίσιο, οι ανάγκες του προσφεύγοντος Δήμου για την προμήθεια και εγκατάσταση σαράντα οκτώ (48) πολυκέντρων ανακύκλωσης, όπως προκύπτει, ιδίως από την ως άνω αναφερθείσα 20/7.2.2022 απόφαση της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής, είχαν επαρκώς προσδιοριστεί, ενώ παράλληλα με την ίδια απόφαση είχε ήδη λάβει χώρα, αρμοδίως κατά τα οριζόμενα στον Πίνακα 2 του Παραρτήματος VI του ν.4819/2021 (Α΄129), η χωροθέτηση των σαράντα οκτώ (48) πολυκέντρων ανακύκλωσης, σε κοινόχρηστους χώρους κυριότητας του προσφεύγοντος Δήμου, (β) ότι ρητώς, επί τη βάσει των άρθρων 6 και 14 της Διακήρυξης, καθώς και του άρθρου με τίτλο «Αντικείμενο της συμφωνίας-πλαίσιο» της συμφωνίας-πλαίσιο, ο προσφεύγων Δήμος, κατ΄ενάσκηση διακριτικής ευχέρειας, δύναται να προβεί στην εκτέλεση της συμφωνίας-πλαίσιο για το σύνολο των σαράντα οκτώ (48) πολυκέντρων ανακύκλωσης, δια της υπογραφής μίας και μόνο εκτελεστικής σύμβασης, (γ) ότι με το ήδη προσκομισθέν σχέδιο σύμβασης, ο προσφεύγων επαναδιατυπώνει (βλ. σκ. 11 δ΄ ανωτέρω) τα άρθρα 2 και 4 της ελεγχόμενης σύμβασης ώστε πλέον η διάρκειά της να ορίζεται στους επτά (7) μήνες (προθεσμία, η οποία, καθόσον δεν ορίζεται διαφορετικά, αρχίζει, κατ΄ άρθρο 147 παρ. 2 του ν.4412/2016, από την υπογραφή της εκτελεστικής σύμβασης), (δ) το προσκομισθέν αναλυτικό χρονοδιάγραμμα εκτέλεσης ανά σημείο τοποθέτησης έκαστου πολυκέντρου ανακύκλωσης, καθώς και (ε) την οριστικότητα και την εξ΄ αυτής απορρέουσα δέσμευση από την 148/2023 πράξη του ΣΤ΄ Κλιμακίου, από την οποία καλύπτεται κάθε νομικό ζήτημα που είχε ανακύψει κατά την εξέταση της νομιμότητας της διαδικασίας ανάθεσης της υποκείμενης συμφωνίας-πλαίσιο και των όρων αυτής και που είχε κριθεί κυρίως ή παρεμπιπτόντως, ακόμα και σιωπηρώς κατά τη διενέργεια προσυμβατικού ελέγχου (βλ. ΕλΣυν Ολ 793/2022, 1384/2021, 2135/2020, VI Τμ. 3013/2013, 2724/2010), κρίνει ότι ο προσφεύγων Δήμος, έχοντας προσδιορίσει και εξειδικεύσει ποσοτικά και χωροταξικά ήδη κατά τη σύναψη της υποκείμενης συμφωνίας-πλαίσιο τις ανάγκες του, κατ΄ενάσκηση διακριτικής ευχέρειας και στο πλαίσιο της ευελιξίας που του παρείχε η συμφωνία-πλαίσιο, νομίμως προβαίνει με την ελεγχόμενη σύμβαση στην προμήθεια του συνόλου των προς εγκατάσταση κέντρων ανακύκλωσης. Για τους λόγους αυτούς.Δέχεται την ένδικη προσφυγή. Ανακαλεί την 288/2023 πράξη του ΣΤ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ.Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, που απορρέει από την αρχή του κράτους δικαίου και αποτελεί γενική αρχή και του δικαίου της ΕΕ, οι πράξεις των διοικητικών οργάνων που εκδίδονται κατά διακριτική ευχέρεια δεν επιτρέπεται να υπερβαίνουν καταδήλως τα όρια του ενδεδειγμένου και αναγκαίου μέτρου για την επίτευξη των σκοπών που επιδιώκει η οικεία ρύθμιση, οι προκύπτουσες δε εξ αυτών δυσμενείς συνέπειες δεν πρέπει να τελούν σε προφανή δυσαναλογία με τη βαρύτητα των διαπραχθεισών παραβάσεων ή/και παρατυπιών. Η αρχή μάλιστα αυτή αποτυπώνεται ειδικότερα στους κανόνες που διέπουν τις παρεμβάσεις που πραγματοποιούνται από τα διαρθρωτικά ταμεία της ΕΕ, βάσει των οποίων τα όργανα ελέγχου των οικείων έργων που χρηματοδοτούνται με κονδύλια της ΕΕ, όταν διαπιστώνουν παραβιάσεις ή/και παρατυπίες των όρων των οικείων έργων δεν υποχρεούνται να ζητήσουν την επιστροφή της οικείας ενίσχυσης και μάλιστα στο σύνολο της αλλά διαθέτουν περιθώριο εκτίμησης και επιλογής, ανάλογα με τη φύση και βαρύτητα των παραβάσεων ή/και παρατυπιών, καθώς και την έκταση και τις δημοσιονομικές επιπτώσεις τους (άρθρο 39 παρ. 3 του κανονισμού 1260/1999, άρθρο 4 παρ. 2 του κανονισμού 448/2001, Έγγραφο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 29.11.2007 COCOF 07/0037/03). Σε περίπτωση δε που η δημοσιονομική διόρθωση είναι καταφανώς δυσανάλογη, σύμφωνα με τα ανωτέρω κριτήρια, είναι δυνατή η εν όλω ή εν μέρει ακύρωσή της από το Δικαστήριο που κρίνει τη σχετική διαφορά (ΕλΣυν 1009/2022 σκ. 34, πρβλ. ΔΕΕ απόφ. της 25ης Μαρτίου 2010, C-414/08 P, Sviluppo Italia Basilicata SpA κατά Επιτροπής, σκ. 129 επ., της 5ης Ιουνίου 2008, C-534/06, Industria Lavoratione Carni Ovine Srl σκ. 25, όπου και παρατιθέμενη νομολογία, της 19ης Ιανουαρίου 2006, C-240/03 P, Comunita Montana della Valnerina κατά Επιτροπής, της 24ης Ιανουαρίου 2002, C-500/99 P, Conserve Italia κατά Επιτροπής, σκ. 100, σκ. 140, ΠΕΕ της 12ης Δεκεμβρίου 2007, Τ-308/05 Ιταλική Δημοκρατία κατά Επιτροπής, σκ. 153).	Ο λόγος αυτός πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, καθόσον η επιστροφή του συνόλου της χρηματοδότησης δεν στηρίχθηκε σε τυπικές παραλείψεις, όπως εσφαλμένα υπολαμβάνει η αναιρεσείουσα, αλλά στην συνεκτίμηση της παράβασης επιμέρους αυτοτελών υποχρεώσεων σε συνδυασμό με τα ελεγκτικά ευρήματα, που οδήγησαν στη διαπίστωση ότι το τουριστικό κατάλυμα ουδέποτε τέθηκε σε λειτουργία, ούτε ήταν σε ετοιμότητα λειτουργίας σύμφωνα με το επενδυτικό σχέδιο. Η παράβαση δε αυτή, η οποία ματαιώνει τους σκοπούς του νομοθέτη της Ένωσης, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στις σκέψεις 12 και 13, δικαιολογεί την επιβολή του μέτρου της επιστροφής του συνόλου της χρηματοδότησης, ως πρόσφορο και κατάλληλο για τη διασφάλιση της χρηστής διαχείρισης των καταβληθέντων πόρων της Ένωσης, το οποίο δεν υπερβαίνει το αναγκαίο μέτρο, εν όψει της σοβαρότητας της παρατυπίας της μη λειτουργίας της ενισχυόμενης επιχείρησης καθ’ όλο το χρονικό διάστημα των μακροχρόνιων υποχρεώσεών της. Τέλος, ισχυρισμοί αφορώντες τις καλές προθέσεις της ιδίας τυγχάνουν απορριπτέοι ως αλυσιτελείς, καθόσον, ανεξαρτήτως του ότι εκτιμήθηκαν ως ουσία αβάσιμοι κατά την ανέλεγκτη κρίση του Τμήματος, πάντως δεν αίρουν την νομιμότητα του επιβληθέντος με αντικειμενικά κριτήρια μέτρου της δημοσιονομικής διόρθωσης.Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, και μη προβαλλομένου άλλου λόγου η υπό κρίση αίτηση πρέπει να απορριφθεί.