Ο πρώτος προσφεύγων αιτείται την ακύρωση της απόφασης της αναθέτουσας αρχής που αφορά την ανάθεση δημοσίας σύμβασης για ‘ΦΥΛΑΞΗ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ’ με εκτιμώμενη αξία 167.847,58 ευρώ. Αιτιολογεί ότι οι προσφορές των άλλων διαγωνιζόμενων δεν συνυπολόγισαν την παρακράτηση φόρου εισοδήματος 8% κατά παράβαση του άρθρου 64 παρ. 2 Ν. 4172/2016, γεγονός που τις καθιστά απορριπτέες. Ο δεύτερος προσφεύγων επιπλέον καταθέτει ότι ο πρώτος παρεμβαίνων δεν υπέβαλε έγκυρα δικαιολογητικά και παρέλειψε να υπολογίσει απαιτούμενο κόστος, όπως το διοικητικό κόστος, το κόστος του περιπολικού, και άλλα έξοδα.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής από φερόμενο κληρονόμο διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης εταιρείας, ο οποίος βαρυνόταν ως αλληλεγγύως υπεύθυνος για πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, έτους 2018 και 2019, και πρόστιμα. Οι πράξεις είχαν καταλογιστεί λόγω μη προσκόμισης λογιστικών αρχείων. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι τελούσε σε πλήρη άγνοια ως προς την επαγωγή της κληρονομιάς και τις προγενέστερες αποποιήσεις, και υπέβαλε δήλωση αποποίησης εμπρόθεσμα (04/07/2024) εντός του τετράμηνου από τη στιγμή που έλαβε θετική γνώση (10/06/2024). Η Δ.Ε.Δ. έκανε δεκτό τον ισχυρισμό, καθώς διαπίστωσε ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη «θετική γνώση» του κληρονόμου, όπως απαιτεί η νομολογία, και διέταξε την τροποποίηση των προσβαλλόμενων πράξεων αφαιρώντας τον προσφεύγοντα ως αλληλεγγύως υπεύθυνο.

Η απόφαση 106/24-01-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 03/10/2024 από τον προσφεύγοντα κατά δύο πράξεων του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Καλαμαριάς, σχετικά με το φορολογικό έτος 2019. Οι προσβαλλόμενες πράξεις περιελάμβαναν πράξη διοικητικού προσδιορισμού φόρου της 04/04/2024 (χρεωστικό ποσό 161,80 €) και πράξη επιβολής προστίμου της 23/04/2024 (100,00 €), λόγω μη υποβολής τροποποιητικής δήλωσης εισοδήματος. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση των προσαυξήσεων και του προστίμου. Η Δ.Ε.Δ., αφού εξέτασε τις ημερομηνίες κοινοποίησης, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι ανατρεπτικές προθεσμίες για την άσκηση της προσφυγής είχαν λήξει (10/05/2024 και 05/06/2024), καθιστώντας την προσφυγή εκπρόθεσμη και, επομένως, απαράδεκτη.

Η απόφαση 514/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά τριών πράξεων επιβολής προστίμων συνολικού ύψους 750,00€ (3 χ 250,00€) από την Προϊσταμένη της ΔΟΥ Καρδίτσας. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δηλώσεων απόδοσης τέλους ανθεκτικότητας στην κλιματική κρίση για τις φορολογικές περιόδους 01/04/2024-30/04/2024, 01/02/2024-29/02/2024 και 01/06/2024-30/06/2024. Ο προσφεύγων επικαλέστηκε ασάφεια του νομικού πλαισίου και δυσαναλογία προστίμων, αλλά η Διοίκηση έκρινε ότι οι δηλώσεις υποβλήθηκαν εκπρόθεσμα. Επίσης, σημείωσε ότι ο έλεγχος της αρχής της αναλογικότητας δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα της Διοίκησης, επικυρώνοντας έτσι τα πρόστιμα ύψους 250,00€ για κάθε παράβαση σύμφωνα με το άρθρο 53 του Ν. 5104/2024.

Η προσφεύγουσα ζητά την ακύρωση της υπ’ αριθμ. …/2024 απόφασης της Αναθέτουσας Αρχής, η οποία απέρριψε την προσφορά της και διέταξε την κατάπτωση της εγγύησης συμμετοχής της ύψους 66.130 €. Το αντικείμενο της σύμβασης αφορά την κατασκευή του έργου «…» με προϋπολογισμό 3.306.451,61 € πλέον ΦΠΑ 24%. Υποστηρίζει ότι η απόρριψη βασίστηκε σε εσφαλμένες εκτιμήσεις για υπέρβαση ανεκτέλεστου υπολοίπου, ενώ ισχυρίζεται ότι η Αναθέτουσα Αρχή παρέβη τον ουσιώδη τύπο της διαδικασίας, χωρίς να αξιολογήσει τα δηλωθέντα μέτρα αυτοκάθαρσης (εκπαιδευτικό σεμινάριο). Επιπλέον, αμφισβητεί τη νομιμότητα της κατάπτωσης της εγγύησης, θεωρώντας ότι τα αιτηθέντα δικαιολογητικά δεν συνιστούσαν προϋπόθεση απόρριψης.

Ο προσφεύγων οικονομικός φορέας αιτείται την ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης που απορρίπτει την προσφορά του, με αντικείμενο τη δημόσια σύμβαση για «(αντικείμενο σύμβασης)» που προκηρύχθηκε μέσω ηλεκτρονικού διαγωνισμού. Η σύμβαση αφορά υπηρεσίες συνολικής αξίας 161.290,32 € (συμπ. ΦΠΑ) και πρωτοδημοσιεύθηκε στην ΕΕ στις 25.01.2021. Ο προσφεύγων διαφωνεί με τον αποκλεισμό του λόγω μη δήλωσης προηγούμενων αποκλεισμών στο Ευρωπαϊκό Ενιαίο Έγγραφο Σύμβασης (ΕΕΕΣ), ισχυριζόμενος ότι η αιτιολογία της αναθέτουσας αρχής για σοβαρές ψευδείς δηλώσεις/αποκρύψεις είναι αβάσιμη.

Με την προδικαστική προσφυγή, ο προσφεύγων ζητά την ακύρωση της απόφασης της αναθέτουσας αρχής, η οποία έκρινε αποδεκτές τις προσφορές των παρεμβαινόντων και ενός άλλου οικονομικού φορέα για την παροχή ταχυδρομικών υπηρεσιών. Το αντικείμενο της σύμβασης αφορά την παροχή γενικών υπηρεσιών ταχυδρομικής φύσεως με εκτιμώμενη αξία 178.280 € (σύνολο 221.067,20 € με ΦΠΑ) για ένα έτος. Ο προσφεύγων καταθέτει διάφορους ισχυρισμούς σχετικά με την μη συμμόρφωση των προσφορών με τους όρους της διακήρυξης του διαγωνισμού, όπως ελλείψεις σε λεπτομέρειες για προσωπικό, μηχανολογικό εξοπλισμό, εμπειρία και τεχνικές προδιαγραφές.

Οι προσφεύγοντες αίτουνται την ακύρωση της απόφασης της αναθέτουσας αρχής που απέρριψε τις προσφορές τους στη διαδικασία για τη σύναψη σύμβασης παροχής υπηρεσιών καθαριότητας στις κτιριακές εγκαταστάσεις ενός φορέα. Συγκεκριμένα, ο πρώτος προσφεύγων απεκλείσθη λόγω υπολογισμού εκ περισσού υπηρεσιών και μεγαλύτερου κόστους, ενώ ο δεύτερος λόγω υποκοστολόγησης των νομίμων κρατήσεων και παρακράτησης φόρου. Η σύμβαση αφορά υπηρεσίες καθαριότητας εκτιμώμενης αξίας 161.290,32 ευρώ (άνευ ΦΠΑ).

Με την προδικαστική προσφυγή, ο προσφεύγων ζητά την ακύρωση της απόφασης της Οικονομικής Επιτροπής της αναθέτουσας αρχής με αριθμό «…» με θέμα: «Έγκριση πρακτικού Δημοπρασίας (ΦΑΣΗ B΄), ανάδειξη οριστικού μειοδότη και κατακύρωση του έργου: «…» πρ/σμού 100.000,00€, χρηματοδότησης: «…» αρ. έργου: «…», καθώς επίσης και του συμπροσβαλλόμενου πρακτικού της Επιτροπής Διαγωνισμού με ημερομηνία 16/11/2023 και κάθε άλλης συναφούς πράξης ή παράλειψης των αρμοδίων οργάνων. 

Η απόφαση 330/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξης Επιβολής Προστίμου ύψους 100,00 ΕΥΡΩ, βάσει του άρθρου 53 του Ν. 5104/2024. Το πρόστιμο επιβλήθηκε στον προσφεύγοντα διότι υπέβαλε εκπρόθεσμα (στις 02/04/2024 αντί για 01/04/2024) τη δήλωση για το Τέλος Ανθεκτικότητας στην Κλιματική Κρίση για τον Φεβρουάριο του 2024. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση του προστίμου, υποστηρίζοντας ότι η καθυστέρηση ήταν μικρή και το προς απόδοση τέλος (5,50 ΕΥΡΩ) ήταν μηδαμινής αξίας και δυσανάλογο του επιβληθέντος προστίμου. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, επισημαίνοντας ότι οι εφαρμοστέες φορολογικές διατάξεις επιβάλλουν δέσμια αρμοδιότητα στη διοίκηση για την επιβολή του προστίμου λόγω εκπρόθεσμης υποβολής, επικυρώνοντας έτσι το πρόστιμο των 100,00 ΕΥΡΩ.